Δεν υπάρχει Έλληνας πολιτικός ή θεσμικός, που να μην επισημαίνει καθημερινά τα προβλήματα της χώρας, τα οποία φυσικά έχουν δημιουργήσει οι «άλλοι» και είναι οι άλλοι που δεν του επιτρέπουν να τα λύσει. Όλοι μιλούν για το τι πρέπει να γίνει αλλά κανείς για το πώς!
ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΠΑΠΑΔΑΤΟ, ΙΔΡΥΤΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΗΣ SAATCHI & SAATCHI ΚΑΙ SENSE INTEGRATED
Προς το παρόν πάντως ανατρέχουμε στον Μπελογιάννη να μας δώσει τα φώτα του. Γιατί ως φαίνεται κάποιοι ζουν στο 1952 και στο 1917 και όχι στο 2017!
Όλοι παραδέχονται ότι το κυριότερο πρόβλημα της χώρας είναι η έλλειψη παραγωγής, αλλά η μοναδική φωνή που δεν ακούγεται είναι αυτή των παραγωγών! Όλοι γνωρίζουν ότι μόνο μεγάλες και καλά οργανωμένες επιχειρήσεις μπορούν να εκμεταλλευτούν τις οικονομίες κλίμακας, ώστε να καταστούν ανταγωνιστικές σε διεθνές επίπεδο, αλλά ο λαϊκισμός απαιτεί ο κάθε Έλληνας να είναι και επιχειρηματίας! Δυστυχώς, το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι πολιτικοί. Είμαστε κι όλοι εμείς. Σαφώς όμως, όλοι όσοι χρημάτισαν υπουργοί οικονομικών εγκλημάτησαν, ψηφίζοντας σωρηδόν και πλειστάκις αντικρουόμενους νόμους και φορολογικά νομοθετήματα, με αποτέλεσμα να έχουν δημιουργηθεί στρατιές φοροτεχνικών, ανυπακοή του δημοσίου σε αποφάσεις δικαστηρίων, αυθαίρετες παρατάσεις φορολογικών ελέγχων, εχθρικό επενδυτικό περιβάλλον και φυσικά το τέλειο φορολογικό αλαλούμ. Το ελληνικό δημόσιο χάνει ετησίως 11-16 δις ευρώ από τη φοροκλοπή και η εφορία διεκδικεί φόρους από τους κληρονόμους κάποιου που πέθανε το 1992! Από το «Τσοβόλα δώσ’ τα όλα» έως και σήμερα, καμία σοβαρή προσπάθεια εκσυγχρονισμού του φορολογικού μας συστήματος δεν έχει γίνει. Χρειαζόμαστε μία σαρωτική διαγραφή όλου του υφιστάμενου φορολογικού συστήματος, αφού πρώτα μελετηθεί ένα νέο φορολογικό σύστημα, όπως αρμόζει σε ένα σύγχρονο κράτος δικαίου, που να προσελκύει επενδυτές και συγχρόνως να δίνει κίνητρα στους πολίτες να μην φοροδιαφεύγουν, γιατί φθάσαμε στο σημείο το 8% των Ελλήνων να πληρώνει το 70% του φόρου φυσικών προσώπων.
Αξιώνω βέβαια σοβαρή διακυβέρνηση της χώρας, όταν δεν είμαστε εις θέση να αντιληφθούμε ότι: Θα ήταν χίλιες φορές καλύτερα αν είχαμε κλείσει την αξιολόγηση πριν λίγους μήνες – έστω και με επώδυνα μέτρα – παρά λίγους μήνες αργότερα, που σίγουρα τα απαιτούμενα θα είναι δυσβάστακτα. Δυστυχώς, στην προσπάθειά του ο ΣΥΡΙΖΑ να παγιδεύσει τη ΝΔ, ίσως παγιδεύσει τη χώρα ολόκληρη.
Σημείωση
Αναφερόμενος στο «Τσοβόλα δώσ’ τα όλα», απλώς υπενθυμίζω ότι το 1981 το δημόσιο χρέος της χώρας ήταν 670 δις δραχμές ή 25% του ΑΕΠ και το 1989 έφθασε τα 14.7 τρις δραχμές, δηλαδή αυξήθηκε 22 φορές σε μία οκταετία! Και από το 25% του ΑΕΠ έφθασε στο 100%. Έτσι, για να μην ξεχνάμε ποιοι έβαλαν τα ‘θεμέλια’ της καταστροφής της χώρας.