Είναι προφανές ότι δεν πρόκειται για αλαλούμ. Κυβερνητικό αλαλούμ και χάος υπάρχει μόνο όταν η κυβέρνηση καλείται να κυβερνήσει…
ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΗΣ ΝΔ, ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟΣ
Να λειτουργήσει η οικονομία, να λειτουργούν τα σχολεία, να λειτουργούν τα νοσοκομεία, να παίρνουν τις χημειοθεραπείες τους οι καρκινοπαθείς, να μην προσλαμβάνονται ακτινοθεραπευτές σε νοσοκομεία που δεν έχουν ακτινοθεραπευτικά τμήματα, να δοθεί κάποια λύση στο μεταναστευτικό-προσφυγικό.
Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, πρόκειται για σκόπιμο αλαλούμ – δηλαδή για προπαγάνδα. Κάνουν ότι διαφωνούν με τον εαυτό τους, για να ικανοποιούν το ακροατήριό τους. Μόνο που πλέον έχουμε να κάνουμε με προπαγάνδα του πανικού.
Όταν δηλαδή ο κ. Σπίρτζης επιτίθεται στο ΤΑΙΠΕΔ (του οποίου ο διορισμένος από τον ΣΥΡΙΖΑ πρόεδρος δηλώνει πως εφαρμόζει την πολιτική της κυβέρνησης και υλοποιεί τη συμφωνία του ΣΥΡΙΖΑ), το κάνει για να παραστήσει σε όσους πιστούς έχουν απομείνει πως αντιστέκονται και πέφτουν μαχόμενοι. Δεν φαίνεται να υπάρχει άλλη εξήγηση στη δήλωση που ο κ. Σπίρτζης έκανε στην εφημερίδα «Επένδυση» (9 Απριλίου), σύμφωνα με την οποία δεν συμφωνεί με τις ιδιωτικοποιήσεις.
Όπως είπε «δεν συμφωνώ. Οι 9 ιδιωτικοποιήσεις είναι τμήμα της συμφωνίας που έχουμε και θα τις προχωρήσουμε, παρότι διαφωνούμε. Το ΤΑΙΠΕΔ πρέπει να περιοριστεί στο ρόλο του, με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον – το τονίζω αυτό – και να εφαρμόσει τη νέα συμφωνία των 9 ιδιωτικοποιήσεων και όχι την πώληση της χώρας. Πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η χώρα έχει πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα και να εγκαταλείψει την πολιτική της κυβέρνησης Σαμαρά ως ανάμνηση που πιθανά να νοσταλγεί».
Τα ίδια περίπου είπε από την πλευρά του και ο κ. Δρίτσας, μιλώντας Στο Κόκκινο: «Θεωρώ ότι όσον αφορά στρατηγικής σημασίας για το δημόσιο συμφέρον, παραγωγικές δραστηριότητες, όπως τα λιμάνια, χρειάζεται άλλος σχεδιασμός. Όμως κατά την διάρκεια της συμφωνίας του Ιουλίου προκρίθηκαν οι ιδιωτικοποιήσεις του ΟΛΠ και του ΟΛΘ, ενώ άλλες ιδιωτικοποιήσεις κατάφερε η κυβέρνηση να πάνε πίσω». Και αυτός δεν συμφωνεί, αλλά πρέπει να εφαρμόσει τη συμφωνία του Ιουλίου.
Περίπου στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η υφυπουργός Μακεδονίας-Θράκης κα Κόλλια, που στη συνάντησή της (8 Απριλίου) με εκπροσώπους σωματείων εργαζομένων του Ο.Λ.Θ., της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Λιμανιών Ελλάδας (ΟΜΥΛΕ), της Ομοσπονδίας Φορτοεκφορτωτών Ελλάδας (ΟΦΕ) έριξε τα βάρη στις προηγούμενες κυβερνήσεις. Όπως είπε, «είναι ξεκάθαρη η ευθύνη των προηγούμενων κυβερνήσεων και διοικήσεων του Ο.Λ.Θ., που επέτρεψαν την υποβάθμιση του Λιμανιού και επέλεξαν τελικά να το δεσμεύσουν στο ΤΑΙΠΕΔ. Πρέπει να ξεκαθαριστεί όμως ότι αυτή τη στιγμή το θέμα του Ο.Λ.Θ. αποτελεί έναν ακόμη παράγοντα των συζητήσεων που γίνονται για την Ελληνική Οικονομία, ως εκ τούτου κάθε τοποθέτηση για αυτό μπορεί να αποδειχτεί επιζήμια και δεν επιτρέπεται παρά μόνο στους άμεσα αρμόδιους».
Δηλαδή, φταίνε οι άλλοι, αλλά ας μην το κουβεντιάζουμε!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι επίσης η ανακοίνωση της συνιστώσας των 53, όπου διακηρύσσουν την διαφωνία τους με τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για το προσφυγικό, δηλώνοντας ξεκάθαρα ότι «αρνούμαστε να δεχτούμε ότι η είσοδος των προσφύγων σε ευρωπαϊκό έδαφος είναι “παράτυπη”» και υποστηρίζοντας ότι πρέπει να υπάρξει αντίσταση ώστε η συμφωνία (που η κυβέρνησή τους αποδέχθηκε) να μην εφαρμοστεί.
Ακόμη πιο χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της ανακοίνωσης της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, της 28ης Μαρτίου, όπου μιλούν για χρεωκοπία της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ που, «αντί να αφιερώνεται στο σχεδιασμό και την προώθηση ενός οδικού χάρτη ειρήνευσης στην περιοχή, συνεχίζει την πεπατημένη του μιλιταρισμού και του ιμπεριαλισμού». Δηλαδή, η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που έρχεται σε συμφωνία με μιλιταριστές και ιμπεριαλιστές!
Το αποκορύφωμα ήταν η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ της 8ης Απριλίου, όταν κατήγγειλε τη στάση της αστυνομίας στον Πειραιά, (αφορμή τα επεισόδια εκείνης της ημέρας), αναφέροντας ότι «παραπέμπει σε προηγούμενες περιόδους αγαστής συνεργασίας μεταξύ ΜΑΤ και ΧΑ»!
«Ο εκδημοκρατισμός των σωμάτων ασφαλείας αποτελεί μέγιστη προτεραιότητα», ανέφερε επίσης το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, πραγματοποιώντας ουσιαστικά επίθεση στον υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ! Φυσικά, σε όλα αυτά δεν αντιδρά κανείς. Ούτε δίδονται απαντήσεις. Διότι όλοι γνωρίζουν ότι πρόκειται για ένα προπαγανδιστικό παιχνίδι. Μόνο που πλέον έχουν περάσει στη σφαίρα της προπαγάνδας του πανικού…
Το ΔΝΤ δεν έχει δικαίωμα να μιλά για το χρέος και το 3ο Μνημόνιο είναι η 5η Αξιολόγηση!
Αν καλά θυμόμαστε, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στην αντιπολίτευση, είχε κάνει σημαία την διαγραφή (διαγραφή και όχι ελάφρυνση) του χρέους. Και όταν βρέθηκαν στην κυβέρνηση, πάλι σημαία τους ήταν το χρέος. Απλά στην πρώτη περίπτωση χρησιμοποιούσαν το χρέος για να παραπλανήσουν τον λαό πως τάχα μέσω της διαγραφής (την οποία θα πετύχαιναν – αλλά ατύχησαν) θα έμπαινε τέλος στη λιτότητα και στη δεύτερη το χρησιμοποίησαν ως επιχείρημα για το ακριβώς αντίθετο: Για να δεχθεί δηλαδή ο λαός τη συνέχιση της λιτότητας και ακόμη πιο σκληρά μέτρα.
Αν επίσης καλά θυμόμαστε, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε σύμμαχό του το ΔΝΤ επειδή ζητά ελάφρυνση του χρέους, τα έβαλε με τους Ευρωπαίους που δεν δέχονται συζήτηση, αλλά έκανε πως δεν βλέπει πως το Ταμείο συνδυάζει την ελάφρυνση του χρέους με σκληρότερα μέτρα – κάτι που προφανώς δεν επιθυμούν οι Ευρωπαίοι. Την περασμένη Κυριακή, 10 Απριλίου, όμως, μιλώντας στο Μπλούμπεργκ, ο κ. Παππάς αναγκάστηκε να πει πως το Ταμείο συνοδεύει την τοποθέτησή του για το χρέος με επιπλέον σκληρά μέτρα, προσθέτοντας πως το ΔΝΤ ζητά να ελαφρυνθεί κάτι που δεν του ανήκει καν. Όπως ο κ. Παππάς είπε, «είναι σα να μας ζητούν να πηδήξουμε από τον 5ο όροφο και να μας υπόσχονται ότι… κάποιος άλλος θα μας πάρει παγωτό»!
Επομένως, το ΔΝΤ… δεν έχει δικαίωμα να ζητά ελάφρυνση του χρέους!
Και τέλος, αν καλά θυμόμαστε, η αξιολόγηση αποτελούσε για τον ΣΥΡΙΖΑ απαγορευμένη λέξη. Σήμερα, την επαναλαμβάνουν εκατό φορές τη μέρα και κακίζουν όποιον κωλυσιεργεί, ενώ τα βάζουν και με την προηγούμενη κυβέρνηση που δεν την ολοκλήρωσε.
Μιλώντας στην παρουσίαση του βιβλίου του κ. Ρουμελιώτη, ο κ. Δραγασάκης ήταν σαφής: «Αν τα πράγματα πήγαιναν τόσο καλά γιατί δεν ολοκληρώθηκε ποτέ η 5η αξιολόγηση; Γιατί έπρεπε να στηθεί όλος αυτός ο μηχανισμός πίεσης στη νέα κυβέρνηση ενάντια στη λαϊκή εντολή για να υλοποιήσει η νέα κυβέρνηση την 5η αξιολόγηση του παλαιού προγράμματος, που η προηγούμενη κυβέρνηση δεν είχε υλοποιήσει»; Στην ουσία, σημείωσε, το τρίτο μνημόνιο σε μεγάλο βαθμό είναι η 5η αξιολόγηση που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε. Δηλαδή, κρυφή επιθυμία του κ. Δραγασάκη (και επομένως και όλων των άλλων) ήταν να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση πριν αναλάβουν την διακυβέρνηση, ώστε να μην μπουν οι ίδιοι σε μπελάδες να διαπραγματεύονται. Ήθελαν να πουν στον λαό ότι εφαρμόζουν το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης των προηγούμενων «κακών».
Το παράπονο Δραγασάκη είναι ξεκάθαρο: Γιατί να πιεστεί η νέα κυβέρνηση και να αναγκαστεί να πάει ενάντια στη λαϊκή εντολή και να ολοκληρωθεί τελικά η 5η αξιολόγηση μέσω ενός τρίτου μνημονίου, με το οποίο υποχρεώθηκε να συνδέσει το όνομά της μια λαοπρόβλητη κυβέρνηση που είχε υποσχεθεί το ακριβώς αντίθετο;
Ας έκαναν αυτοί τη βρώμικη δουλειά και εμείς θα εφαρμόζαμε με βαριά καρδιά – αυτή είναι η ουσία της κλάψας Δραγασάκη.
Η ομολογία είναι φοβερή: Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έκανε την 5η αξιολόγηση φέρνοντας τρίτο μνημόνιο.
Και μετά ξεκίνησε νέο γύρο, δικών της αξιολογήσεων…