ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ ΕΝΑ ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΑΜΕΣΟ ΕΛΕΓΧΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΜΕ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΜΙΚΡΕΣ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
Τον… πολιτικό λάκκο της κυβέρνησής του, αλλά και ευρύτερα της χώρας σκάβει εν αγνοία του ο Αλέξης Τσίπρας με την εμμονή του για την ρύθμιση του ελληνικού χρέους εδώ και τώρα. Αυτό διότι την ώρα που ο πρωθυπουργός προσπαθεί να κερδίσει αποφάσεις για την απομείωση του δυσθεώρητου χρέους στην προσπάθειά του να δείξει στην κοινή γνώμη ότι… νικάει στην διαπραγμάτευση, κατάφερε να βάλει στο τραπέζι το σχέδιο ενός τετάρτου Μνημονίου, που θα επιμηκύνει την επιτήρηση της ελληνικής οικονομίας από τους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ, θέτοντας την Ελλάδα επί μακρόν σε κατάσταση… οικονομικής και πολιτικής καραντίνας. Και, φυσικά, με δεδομένο ότι θα πρόκειται για χρονική επέκταση του υπάρχοντος προγράμματος, είναι σαφές ότι μία τέτοια εξέλιξη δεν αφορά μόνο την τύχη του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του, αλλά και την τύχη της χώρας ευρύτερα, όπως και των επόμενων κυβερνήσεων. Ως εκ τούτου, είναι να απορεί κανείς πώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται έτοιμος να… βάλει πλάτη στις διεκδικήσεις Τσίπρα, καθώς στην περίπτωση που αυτές επιτευχθούν, τότε ο πρόεδρος της ΝΔ θα καταστεί ένας ακόμη «μνημονιακός» πρωθυπουργός υπό επιτήρηση. Και η Ιστορία έχει ήδη δείξει τί… παθαίνουν οι πρωθυπουργοί στην περίοδο των Μνημονίων…
Η κυβέρνηση εδώ και καιρό προσπαθεί να στρέψει τα φώτα της δημοσιότητας μακριά από τις υποχρεώσεις του υπάρχοντος προγράμματος, διαφημίζοντας την αποφασιστικότητά της να διεκδικήσει «εδώ και τώρα» την «συγκεκριμενοποίηση των όρων για την απομείωση του ελληνικού χρέους», όπως δηλώνει σε όλους τους τόνους και με όλους τους τρόπους ο πρωθυπουργός. Μάλιστα, είναι σαφές ότι, γνωρίζοντας ότι τα μέτρα που έχει ήδη πάρει και αυτά που πρόκειται να πάρει η κυβέρνηση είναι επώδυνα, ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να κρατά «ζεστή» τη συζήτηση για το χρέος, προκειμένου να αιτιολογήσει στην κοινωνία για ποιον λόγο πρέπει να… αποδεχθεί τα σκληρά μέτρα: επειδή δήθεν θα «αξίζουν τον κόπο», γιατί θα οδηγήσουν στην ρύθμιση του χρέους.
Εικονική πραγματικότητα
Ωστόσο, η παραπάνω εικόνα είναι άλλη μία «εικονική πραγματικότητα» και «αυταπάτη», από εκείνες που έως τώρα έχουν καταδικάσει τον πρωθυπουργό σε διαρκείς αστοχίες και έχουν βάλει τη χώρα σε μεγάλες περιπέτειες. Ο Αλέξης Τσίπρας ξεχνά ότι ακόμη και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, που διεξήγαγε προεκλογική εκστρατεία «διαφημίζοντας» το «κούρεμα» του χρέους κατά 100 δισεκατομμύρια ευρώ μέσω του περίφημου PSI και του δεύτερου Μνημονίου, έκανε μία… τρύπα στο νερό. Κι αυτό ήταν αυτονόητο, αφού όταν οι πολίτες υποφέρουν, δεν εκτιμούν την ρύθμιση του χρέους της χώρας, αν δεν έχουν να πληρώσουν τα δικά τους χρέη…
Σαν να μην έφτανε αυτό, η εμμονή του πρωθυπουργού να ανοίγει διαρκώς την συζήτηση για το χρέος, έδωσε επί της ουσίας την καλύτερη… «πάσα» στους δανειστές προκειμένου να προωθήσουν το σχέδιό τους για μακροπρόθεσμη επιτήρηση της ελληνικής οικονομίας, μέσω ενός τετάρτου Μνημονίου. Και στην κυβέρνηση το κατάλαβαν μόλις προχθές, όταν άκουσαν τον εκπρόσωπο του ΔΝΤ, Τζέρι Ράις, να… εμφανίζεται θετικός στις διεκδικήσεις της ελληνικής κυβέρνησης και να θέτει επί τάπητος το θέμα της επιμήκυνσης του καθεστώτος επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας: Μεταξύ άλλων, λοιπόν, ο κ. Ράις, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ από την Ουάσινγκτον, «επανέλαβε αυτό που έχει λεχθεί πολλές φορές, όπως είπε, από αξιωματούχους του Ταμείου, ότι δηλαδή τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους δεν χρειάζεται να εφαρμοσθούν προκαταβολικά (“upfront”) και ότι μπορεί η εφαρμογή του να συνδεθεί με την εφαρμογή από την Ελλάδα του συμφωνημένου προγράμματος μεταρρυθμίσεων».
Με άλλα λόγια, δεδομένου ότι το χρέος της χώρας εκτείνεται σε… μερικές δεκαετίες, αυτό που είπε ο εκπρόσωπος του Ταμείου είναι ότι όσο θα γίνονται, βήμα βήμα, οι διευκολύνσεις στην αποπληρωμή του χρέους, τόσο θα παραμένει η ελληνική οικονομία σε κατάσταση επιτήρησης και οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις θα πρέπει να «εφαρμόζουν το συμφωνημένο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων».
ΣΕ ΜΠΟΥΜΕΡΑΝΓΚ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ Η ΕΜΜΟΝΗ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΚΡΟΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΙΑ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΑΝ ΤΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΕΤΑΡΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΗΣ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗΣ
Και Μνημόνιο και… χωρίς λεφτά
Βάσει της ενημέρωσης που παρέσχε ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, αλλά και των σχεδίων που, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, καταρτίζονται στο Βερολίνο, την Φρανκφούρτη και τις Βρυξέλλες, η Ελλάδα θα αποσπάσει από τους δανειστές δεσμεύσεις για μια διαδικασία πολλών βημάτων που θα οδηγεί σε… ευκολίες πληρωμής. Αυτό θα είναι και το τέταρτο Μνημόνιο, με την διαφορά ότι… δε θα περιέχει καν οικονομική στήριξη μέσω δανειοδότησης, όπως έγινε με τα προηγούμενα δύο Μνημόνια, αλλά και με αυτό που βρίσκεται σε ισχύ ως το 2018. Με άλλα λόγια, τα «προαπαιτούμενα» που θα τίθενται κάθε φορά ως μέτρα που πρέπει να εφαρμοστούν, δε θα συνδέονται με την εκταμίευση κάποιας δόσης, αλλά και το επόμενο βήμα για την διευθέτηση του χρέους. Για παράδειγμα, οι δανειστές θα ζητούν να περικοπούν οι συντάξεις με «αντάλλαγμα» να αποφασιστεί μείωση κατά… 0,1% του επιτοκίου του ελληνικού χρέους. Και την ίδια ώρα, η Ελλάδα θα πρέπει ταυτόχρονα να… βγαίνει στις αγορές και να πληρώνει δυσθεώρητα επιτόκια για να δανειστεί σαν «κανονική» χώρα.
Έπεσαν στην παγίδα
Εξάλλου, οι δανειστές έχουν ήδη δείξει την βούλησή τους να παραμείνει υπό επιτροπεία για πολλά χρόνια η Ελλάδα, καθώς ουδείς εμπιστεύεται τη χώρα και το ελληνικό πολιτικό σύστημα επί μακρόν. Δεν είναι τυχαίο ότι αξίωσαν το υπερ-Ταμείο ιδιωτικοποιήσεων να έχει διάρκεια «ζωής» 99 χρόνων, αν και το Μνημόνιο λήγει τυπικά το… 2018! Επίσης δεν είναι τυχαίο που επέμειναν στον έλεγχο των τραπεζών, μέσω του ΤΧΣ, που ελέγχεται από ξένους και όχι από την ελληνική κυβέρνηση. Το ίδιο θα γίνει και τώρα: για κάθε βήμα που θα αποτελεί «ευκολία πληρωμής» για το χρέος, η εκάστοτε κυβέρνηση θα πρέπει να περνά νέα μέτρα. Και αναρωτιέται κανείς πώς ακριβώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίστηκε να… στηρίζει τους στόχους της κυβέρνησης, δηλώνοντας πριν μερικές ημέρες από την Κρήτη ότι «βεβαίως και η χώρα πρέπει να ενταχθεί, το συντομότερο δυνατόν, στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης για να ξεκινήσει και η ουσιαστική συζήτηση για την απομείωση του χρέους». Εκτός κι αν η μόνη πολιτική φιλοδοξία που έχει είναι να γίνει… άλλος ένας υπό επιτήρηση μνημονιακός πρωθυπουργός.
