Η ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΣ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΕΙΝΕΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΕΝΑ ΚΑΙ ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
Πριν καν γραφτεί και συνομολογηθεί η συμφωνία για την δεύτερη αξιολόγηση και ενόσω ισχύει απολύτως η φράση ότι «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες», οι κυβερνητικοί από την περασμένη Παρασκευή… ανοίγουν σαμπάνιες. Ωστόσο, κι αν χαίρονται παρά τα επώδυνα μέτρα που συνεπάγεται η συμφωνία, αυτό δεν οφείλεται στην χαρά τους για την σωτηρία της χώρας, αλλά μόνο στην ανακούφισή τους που κερδίζουν λίγο ακόμη χρόνο γλυκιάς εξουσίας. Διότι κατά τα λοιπά, όσο η παρούσα κυβέρνηση λειτουργεί ως «μπουλούκι ατάκτων» και οι υπουργοί, ορμώμενοι από τις ιδεοληψίες τους καταστρέφουν καθημερινά ό,τι καλό έχει γίνει ως τώρα, αποδεικνύεται ότι μία συμφωνία για οποιαδήποτε αξιολόγηση ουδόλως μπορεί να σώσει την χώρα. Αντιθέτως, την βυθίζει περισσότερο στην κρίση και φέρνει ακόμη πιο κοντά το ενδεχόμενο ενός τέταρτου Μνημονίου…
Βεβαίως, τα προαναφερθέντα δεν συνεπάγονται ότι είναι άνευ σημασίας η «πολιτική συμφωνία» που επετεύχθη στο Eurogroup της Μάλτας. Αντιθέτως, οι αγορές, η διεθνής κοινότητα, ο επιχειρηματικός κόσμος εντός συνόρων, αλλά και οι πολίτες που βλέπουν καθημερινά την οικονομία να βυθίζεται στην ύφεση και να «στραγγίζει», περίμεναν πώς και πώς να κλείσει η συμφωνία, προκειμένου να επιβεβαιωθεί ότι η Ελλάδα παραμένει -έστω και τυπικά- σε τροχιά σωτηρίας και ότι δεν εισέρχεται σε κατεύθυνση προς… το 2015 και την χρεοκοπία!
Δεν έκλεισε τίποτα!
Ωστόσο, τα ως άνω έχουν… ξαναγίνει. Πολιτική «προσυμφωνία» είχαμε και στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου, όταν η κυβέρνηση και τότε πανηγύριζε ότι… κέρδισε τα πάντα και η χώρα αφήνει πίσω της την κρίση. Όμως, στη συνέχεια, οι εκπρόσωποι των δανειστών -δηλαδή οι περίφημοι «θεσμοί» στην… νεοΣΥΡΙΖΑϊκή διάλεκτο- ήρθαν στο Χίλτον, η επί της ουσίας διαπραγμάτευση για τους αριθμούς και τα μέτρα ξεκίνησε και τελικώς, η συμφωνία έμεινε… μόνο στα χαρτιά και οι πανηγυρισμοί «πάγωσαν». Ως εκ τούτου, με δεδομένο ότι όντως ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες και μένει να φανεί αν το ΔΝΤ θα συμφωνήσει με τα συμφωνηθέντα στο Eurogroup μεταξύ των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, ουδείς μπορεί να… βάλει το χέρι του στη φωτιά πως η συμφωνία έκλεισε. Η χώρα υπό χρεοκοπία παραμένει, έως ότου διεξαχθούν όλες οι ψηφοφορίες στη Βουλή και εισέλθει στα ταμεία του κράτους η δόση, ύψους 6 δισεκατομμυρίων ευρώ, από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.
Και τότε, τί;
Τα μέτρα, βεβαίως, είναι δυσβάσταχτα. Μόνο τα δημόσια λόγια των πρωταγωνιστών της συμφωνίας προαναγγέλλουν την αύξηση των φόρων κατά 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ το 2020 και την περικοπή ίδιου ποσού από τις συντάξεις έναν χρόνο νωρίτερα, δηλαδή το 2019. Προφανώς αυτά τα συμφωνηθέντα μέτρα έχουν υφεσιακές επιπτώσεις στην οικονομία, αφού πρόκειται για εισόδημα αφαιρούμενο με άμεσο τρόπο, που θα στερηθεί η πραγματική οικονομία και η αγορά.
Όμως, το γεγονός ότι η συμφωνία για… συμφωνία της περασμένης Παρασκευής είναι «βαριά» δεν είναι το μόνο δείγμα πως το μέλλον παραμένει δυσοίωνο. Ακόμη και αύριο να υπογραφεί η συμφωνία και ακόμη και… μεθαύριο να εισέλθουν τα χρήματα τα κρατικά ταμεία, η χώρα θα συνεχίσει να διολισθαίνει προς ένα τέταρτο Μνημόνιο. Τίποτα δεν θα αλλάξει, διότι το θέμα στην Ελλάδα εδώ και δύο χρόνια δεν είναι μόνο οικονομικό, αλλά αμιγώς πολιτικό. Και οι προηγούμενες κυβερνήσεις καθυστερούσαν στην ολοκλήρωση αξιολογήσεων και διαπραγματεύσεων με την τότε τρόικα. Ωστόσο, ταυτοχρόνως φρόντιζαν να προωθούν -έστω και λίγες- μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο και στην πραγματική οικονομία, αλλά και να κρατούν σε στοιχειώδη επίπεδα την απόδοση των υπουργών και των κυβερνήσεων συνολικά σε άλλα θέματα που άπτονται με την καθημερινότητα του πολίτη και με όλους τους τομείς που πρέπει να δίνει το «παρών» ένα οργανωμένο κράτος.
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΚΛΕΙΣΕΙ Η ΠΕΡΙΒΟΗΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ OΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΤΣΟΥΡΜΟ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΠΟΥ AΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΦΕΡΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΔΕΟΛΗΨΙΕΣ ΤΩΝ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΤΗΣ
Αποτυχίες παντού
Αντιθέτως, σε αυτή την κυβέρνηση δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Μ’ άλλα λόγια, εδώ και δύο χρόνια, με ελάχιστες εξαιρέσεις, η παρούσα κυβέρνηση δεν… κυβερνά, παρά… διαπραγματεύεται αενάως. Οι υπουργοί της θυμίζουν ένα «τσούρμο», ένα μπουλούκι ατάκτων, ενώ κεντρικός συντονισμός από το Μέγαρο Μαξίμου δεν υπάρχει. Και δεν υπάρχει διότι ο μεν πρωθυπουργός δεν ασχολείται, ενώ έχει αναθέσει τον συντονισμό της κυβέρνησης στον… πολύ Αλέκο Φλαμπουράρη.
Με αυτά τα δεδομένα, κάθε υπουργός κάνει ό,τι θέλει και δίνει λόγο μόνο στους ψηφοφόρους ή στην ιδεοληπτική αριστερίστικη συνείδηση του. Το ίδιο ισχύει και για τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι, κατά καιρούς… ό,τι θυμούνται χαίρονται!
Τί να πρωτοθυμηθεί κανείς και πώς να καταμετρήσει τις απανωτές αποτυχίες που βυθίζουν την Ελλάδα μες στην παρακμή: ο πρώην υπουργός Νίκος Φίλης απέτυχε να κάνει μία δειλή θρησκευτική μεταρρύθμιση και κατάφερε, με μερικές εμπρηστικές δηλώσεις του να… διχάσει την Ελλάδα σε καιρούς που το τελευταίο που χρειάζεται είναι εθνικός διχασμός.
Ο νυν υπουργός Παιδείας, Κώστας Γαβρόγλου ετοιμάζεται να διαλύσει το Λύκειο, έχει προαναγγείλει την κατάργηση των Πανελλαδικών Εξετάσεων χωρίς να… έχει σκεφτεί ένα αδιάβλητο σύστημα να τις αντικαταστήσει, ενώ ταυτόχρονα φέτος υπέκυψε στα «ρουσφέτια» των πανεπιστημίων και μειώνει τις θέσεις των εισακτέων, αφήνοντας χιλιάδες παιδιά εκτός Γ’ Βάθμιας Εκπαίδευσης.
Την ίδια στιγμή, οι συναρμόδιοι υπουργοί ετοιμάζονται να χτυπήσουν την «βαριά βιομηχανία» του τουρισμού γεμίζοντας τις παραλίες με τις ακαθαρσίες, τα ταπεράκια και τις στάχτες των οπαδών του «ελεύθερου κάμπινγκ», που ζήτησαν 38 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να επιτραπεί παντού!
Παραλλήλως, η ιδιωτικοποίηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων ακόμη… γίνεται, η μεγάλη επένδυση στο Ελληνικό που θα δημιουργήσει 50.000 θέσεις εργασίας ακόμη εκκρεμεί και έχει κολλήσει στην… Αρχαιολογική Υπηρεσία, ενώ ταυτοχρόνως η χρηματιστηριακή αξία της ΔΕΗ έχει κατρακυλήσει στα Τάρταρα και η κυβέρνηση ετοιμάζεται να την ξεπουλήσει με τους χειρότερους δυνατούς όρους -όπως ακριβώς έκανε με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ που κατήγγελλε την κυβέρνηση Σαμαρά για τον διαγωνισμό των 300 εκατομμυρίων και τελικά… την πούλησε 45, δηλαδή όσο κάνει μία σιδηδρομική μηχανή!
Αν σ’ όλα τα παραπάνω προσθέσουμε το γεγονός ότι το «τέρας» του Δημοσίου διαρκώς μεγαλώνει με τις προσλήψεις από το παράθυρο και οι δημόσιες δαπάνες έχουν ήδη εκτιναχθεί στα ύψη, αλλά και ότι τα Εξάρχεια έχουν μετατραπεί εκ νέου σε άβατο και οι ζημιές από τους «μπαχαλάκηδες» σε λεωφορεία και τρόλεϊ ανέρχονται πλέον σε πολλά εκατομμύρια ευρώ, τότε καταλαβαίνουμε ότι… όσες αξιολογήσεις κι αν κλείσει η παρούσα ανίκανη κυβέρνηση, όσο υπάρχει στην εξουσία θα μεταμορφώνει μία ευρωπαϊκή χώρα σε κρίση σε μία βαλκανική υπανάπτυκτη χώρα που θα έχει διαρκή ανάγκη δανεικών και Μνημονίων, έως ότου οι δανειστές της βαρεθούν και αποφασίσουν ότι τής αξίζει να χρεοκοπήσει.