ΠΟΛΙΤΙΚΗ / ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ / ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ / ΥΓΕΙΑ / ΕΠΙΣΤΗΜΗ

8_1

Πώς η πολιτική κουτοπονηριά οδήγησε στον «κόφτη»

σε Ελλάδα/Πολιτική

Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΙΟΡΘΩΣΗΣ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΗΣΑΝ ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ AΛΛΟ ΠΑΡΑ Η ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΔΙΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΣΙΠΡΑ

Την πεποίθηση των δανειστών, που βασίζεται στην απλή οικονομική λογική, ότι η αποτυχία του «μείγματος» της κυβέρνησης Τσίπρα είναι προδιαγεγραμμένη σηματοδοτεί η απαίτησή τους, που αποτέλεσε «κόκκινη γραμμή» ως το τέλος, να θεσπιστεί ο αυτόματος μηχανισμός διόρθωσης, ο περίφημος «κόφτης». Στον συγκεκριμένο μηχανισμό, ως γνωστόν, βρίσκονται στην πρώτη θέση των περικοπών δαπανών τα κρατικά έξοδα για μισθούς δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και για κύριες συντάξεις και με τον τρόπο αυτό, μετά την υπερψήφιση του πολυνομοσχεδίου την περασμένη Κυριακή, οι δανειστές έχουν διασφαλίσει με τον καλύτερο για τους ίδιους τρόπο ότι θα αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την πολιτική κουτοπονηριά και απλοϊκότητα μίας κυβέρνησης, που θέλησε να αποφύγει το πρόσκαιρο πολιτικό κόστος, υιοθετώντας μία οικονομική συνταγή που έχει αποτύχει σε κάθε εποχή, σε κάθε χώρα του κόσμου: στην υπερφορολόγηση.
Μπορεί η κυβέρνηση να επιχειρεί να παρουσιάσει τον «κόφτη» ως μία… ανώδυνη πρόβλεψη του πολυνομοσχεδίου, με το απλοϊκό σκεπτικό ότι «δε θα χρειαστεί να ενεργοποιηθεί», ωστόσο η διαβεβαίωση αυτή πόρρω απέχει από την πραγματικότητα. Για την ακρίβεια, η διαβεβαίωση είναι… «καθρεφτάκια και χάντρες για ιθαγενείς», διότι η κυβέρνηση επέλεξε, στο πλαίσιο της πολιτικής κουτοπονηριάς και της απόδοσης προτεραιότητας στο πολιτικό κόστος και την μικροκομματική λογική, να κρύψει το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Αντί, λοιπόν, να αναλάβει την περίφημη «ιδιοκτησία» του προγράμματος, να επωμιστεί το πρόσκαιρο πολιτικό κόστος και να διασφαλίσει την επάνοδο της Ελλάδας στην ανάπτυξη και στις αγορές, παράλληλα με την πορεία εξόδου από την κρίση, έκανε το ακριβώς αντίθετο. Έθεσε την επιβίωση του ΣΥΡΙΖΑ και της σταθερότητας της κυβέρνησης πάνω από τις όποιες ελπίδες εξόδου της χώρας από την βαθιά, 7ετή κρίση στην οποία έχει εγκλωβιστεί.

Προδιαγεγραμμένη αποτυχία
Έτσι, η κυβέρνηση μπήκε στην λογική «δε θα χαλάσω καρδιές, δε θα απογοητεύσω τους δημοσίους υπαλλήλους μειώνοντας μισθούς, ούτε τους εκλογικούς πελάτες-συνταξιούχους μειώνοντας και εξορθολογίζοντας συντάξεις». Αντ’ αυτών, λοιπόν, η κυβέρνηση προτίμησε να αυξήσει τους φόρους, να ανεβάσει τον ΦΠΑ κατά μία ποσοστιαία μονάδα, να βάλει φόρους σε… ό,τι κινείται, ό,τι πετάει και ό,τι κολυμπάει, προσπαθώντας να απομυζήσει χρήματα από τους εναπομείναντες πολίτες που ακόμη καταναλώνουν ή έχουν κάποια εισοδήματα. Βεβαίως, με δεδομένο ότι οι έμμεσοι φόροι είναι οι πλέον άδικοι, αυτές οι αυξήσεις, όπως και οι αυξήσεις-φωτιά σε καφέ, τσιγάρα, καπνικά προϊόντα εν γένει, τέλη κινητής τηλεφωνίας και Ίντερνετ κ.α., θα επιβαρύνουν τους φτωχότερους συμπολίτες μας. Η κυβέρνηση, βεβαίως, σκέφτηκε με το απλοϊκό σκεπτικό, που λέει ότι «έλα μωρέ, μία μονάδα αύξηση στον ΦΠΑ ή 5 λεπτά του ευρώ αύξηση στον καφέ δε θα γίνει αισθητή». Όμως, με δεδομένο ότι η οικονομία είναι μία αλυσίδα και οι φόροι πολλαπλασιάζονται από το ένα στάδιο της παραγωγής ως το άλλο, είναι προφανές και αυτονόητο ότι και στην περίπτωση της Ελλάδας θα επιβεβαιωθεί η παγκόσμια οικονομική εμπειρία: ότι, δηλαδή, «οι φόροι σκοτώνουν τους φόρους» ή, καλύτερα, το οικονομικό αξίωμα που λέει ότι όσο αυξάνονται οι φόροι, τόσο μειώνονται τα δημόσια έσοδα! Δεν είναι τυχαίο ότι ήδη, τα δημόσια έσοδα έχουν μειωθεί, ενώ η εισπραξιμότητα του ΦΠΑ στο πρώτο τετράμηνο του έτους έχουν ανησυχητικά περιοριστεί.
Ο κανόνας είναι τόσο συχνά επιβεβαιωμένος, που φαντάζει «αθώωση» της κυβέρνησης το επιχείρημα πως το Μαξίμου αποφάσισε την αύξηση των φόρων για να… γλιτώσει από τις περικοπές. Διότι τα δημόσια έσοδα θα καταρρεύσουν, τα νέα μέτρα θα έρθουν πιο κοντά και τελικώς, θα χρειαστούν όλα: και οι φόροι, αλλά και οι απαραίτητες περικοπές δαπανών, που ο ΣΥΡΙΖΑ διαρκώς προσπαθεί με κουτοπόνηρους τρόπους να αποφύγει.

Ο ΑΠΛΟΪΚΟΣ ΩΦΕΛΙΜΙΣΜΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΠΕΛΕΞΕ ΤΟ ΜΕΙΓΜΑ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΠΟΥ ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ ΤΗΣ ΔΕΝ ΟΔΗΓΟΥΝ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΠΛΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟ, ΔΥΝΑΜΙΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΌΠΟΙΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

Απαράδεκτος ωφελιμισμός
Η κυβέρνηση, λοιπόν, δεν είναι αθώα. Ούτε έβαλε φόρους μόνο και μόνο για να «γλιτώσει» τους δημοσίους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους. Στο Μέγαρο Μαξίμου, αλλά και στο υπουργείο Οικονομικών, γνωρίζουν ότι το πρόγραμμα δε θα λειτουργήσει, δε θα «βγει». Θα εκτροχιαστεί τάχιστα και θα ανατρέψει το κουτοπόνηρο σκεπτικό της κυβέρνησης, η οποία νόμισε ότι θα αποφύγει την ενεργοποίηση του «κόφτη» επί των ημερών της, επειδή δήθεν θα… καταφέρει να πιάσει φέτος τους στόχους για πλεόνασμα. Προφανώς και οι στόχοι για φέτος και του χρόνου είναι μικροί: 0,5% για εφέτος, 1,75% για του χρόνου. Μάλιστα, διάφοροι κυβερνητικοί ήδη κομπάζουν ότι «το πλεόνασμα για φέτος το έχουμε ήδη πιάσει». Όμως, οι φόροι είναι τόσο βαρείς και οι υφεσιακές επιπτώσεις τους τόσο μεγάλες, ώστε η επί τα χείρω ανατροπή στην οικονομία θα αρχίσει από φέτος και όχι από το… 2018, όταν και στο Μαξίμου ελπίζουν ότι η «βόμβα» του «κόφτη» θα… σκάσει στα χέρια της επόμενης κυβέρνησης. Οι δικηγόροι βρίσκονται σε αποχή για 5ο μήνα, οι ελεύθεροι επαγγελματίες επίσης απέχουν, οι μηχανικοί, οι αρχιτέκτονες το ίδιο. Ταυτόχρονα, όλοι ψάχνουν τρόπο να αποφύγουν τις βαρύτατες επιβαρύνσεις, καθώς δεν είναι δυνατόν ένας επιτυχημένος ελεύθερος επαγγελματίας που καταφέρνει ακόμη να έχει τζίρο 40.000 ευρώ τον χρόνο να αποδεχθεί ότι θα πρέπει να ζήσει με… 11.000 ευρώ. Ήδη, τα λογιστικά γραφεία που ειδικεύονται στην ίδρυση επιχειρήσεων στην Βουλγαρία έχουν… πάρει φωτιά και, γενικώς, η αποχή των ελεύθερων επαγγελματιών έχει ήδη αφαιρέσει πλούτο από τη χώρα, διότι δεν υπάρχει τζίρος, άρα «πέφτει» το ΑΕΠ. Μ’ άλλα λόγια, μπορεί η κυβέρνηση να φαντάζεται ένα ανέμελο καλοκαίρι, ωστόσο αυτό θα είναι εξαιρετικά «καυτό» και το φθινόπωρο και ο χειμώνας που θα ακολουθήσουν θα είναι ακόμη χειρότερα. Τότε, λοιπόν, θα διαπιστωθεί και με τα νούμερα πια ότι το πρόγραμμα έχει πέσει έξω, και τότε η κυβέρνηση θα φανεί ότι έχει κάνει μεγαλύτερη ζημιά απ’ όση προσπαθούσε να αποφύγει: διότι, αφενός θα σκάσει στα χέρια της η ενεργοποίηση του «κόφτη», αφετέρου θα οδηγήσει και «αθώους» συνταξιούχους σε οριζόντιες περικοπές συντάξεων, ενώ θα «πετσοκόψει» αναγκαστικά -αφού έχει ήδη δεσμευθεί- και μισθούς δημοσίων υπαλλήλων. Και, με τον τρόπο αυτό, η ύφεση θα γίνει βαθύτερη, η κρίση θα αποκτήσει δομικά χαρακτηριστικά και η Ελλάδα θα βρεθεί για μία ακόμη φορά στο μηδέν, γιατί κάποιοι ήθελαν να είναι κουτοπόνηροι…

Αφήστε μια απάντηση

Your email address will not be published.

*

Πρόσφατα από Ελλάδα

Go to Top