Τριτοκοσμικές σκηνές στις οποίες πρωταγωνιστούν εκόντες άκοντες οι ασθενείς και οι εργαζόμενοι του «Αττικόν» άφησε πίσω της η προχθεσινή γενική εφημερία του μεγάλου νοσοκομείου της Δυτικής Αττικής. Σκηνές που αποτυπώνουν μια τουλάχιστον εξευτελιστική, αν όχι επικίνδυνη, νοσηλεία για όλους όσοι χρειάστηκε να εισαχθούν για να αντιμετωπιστεί άμεσα το πρόβλημα τους και τουλάχιστον ντροπιαστική, αν όχι επισφαλή παροχή υπηρεσιών υγείας για τους επαγγελματίες υγείας που κλήθηκαν να ασκήσουν τα καθήκοντά τους.
Οι φωτογραφίες που δημοσιοποίησε το Σωματείο Εργαζομένων του νοσοκομείου «Αττικόν» ένα ολόκληρο 24ωρο μετά το «κλείσιμο» της εφημερίας, αποτυπώνουν με τον πιο θλιβερό τρόπο την κατάρρευση του νοσοκομείου και του δημόσιου συστήματος υγείας. Ούτε ένα ούτε δύο ούτε δέκα ούτε 40, αλλά… 140 ράντζα και φορεία με ισάριθμους ασθενείς παρατάχθηκαν στους διαδρόμους του νοσηλευτικού ιδρύματος την περασμένη Τρίτη και συνεχίζουν να βρίσκονται παραταγμένα.
Τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά: έγιναν στην τελευταία εφημερία 230 εισαγωγές, εκ των οποίων οι 140 αφορούσαν όχι σε κλίνες αλλά σε ράντζα!
Σύμφωνα με το Σωματείο Εργαζομένων, το νοσοκομείο έχει συνεχώς υπερπληρότητα έως και 130%.
Η μεγάλη ροή ασθενών προς το «Αττικόν» αποτυπώνει μεν την ψήφο εμπιστοσύνης που δίνουν στις πανεπιστημιακές κλινικές αλλά και τις κλινικές του ΕΣΥ, την ίδια ώρα, όμως επιβαρύνει δραματικά τη λειτουργία του νοσηλευτικού ιδρύματος με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για τους ασθενείς και τους εργαζόμενους.
Το σύνηθες είναι, σύμφωνα με το Σωματείο Εργαζομένων, σε κάθε εφημερία οι νοσηλευτικές πτέρυγες των 35 και των 40 κλινών να δέχονται τουλάχιστον 60 ασθενείς.
Σε ανακοίνωσή τους οι εργαζόμενοι και οι γιατροί του «Αττικόν» καταγγέλλουν «για άλλη μια φορά την αθλιότητα που ζουν οι ασθενείς και οι υγειονομικοί του νοσοκομείου, την επικίνδυνη και εξευτελιστική νοσηλεία των ασθενών μας σε ράντζα και φορεία στους διαδρόμους» και δηλώνουν αποφασισμένοι «να παλέψουμε για να γίνει το ΑΤΤΙΚΟ ένα σύγχρονο δημόσιο και δωρεάν νοσοκομείο, μιας πραγματικής ιατρονοσηλευτικής φροντίδας, είτε το θέλει η διοίκηση και οι υπηρεσίες του υπουργείου υγείας είτε όχι. Δεν θα ανεχτούμε άλλο αυτό το χάλι» καταλήγουν.
