ΠΟΛΙΤΙΚΗ / ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ / ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ / ΥΓΕΙΑ / ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Metanastes

Έλληνες Μετανάστες, Δυστοπία, Μέρος 2ο

σε Ελλάδα/Κοινωνία/Πολιτική

Στο πρώτο κείμενο αυτής της σειράς τριών άρθρων για τους Έλληνες Μετανάστες, γραμμένο σε μεγάλο βαθμό από τους ίδιους, διαβάσαμε τις μαρτυρίες ανθρώπων που μετέφεραν τη ζωή τους εκτός Ελλάδος.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΗ ΒΕΡΟΥΤΗ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ, ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΟ, ΜΗΧΑΝΙΚΟ

Πολλά ειπώθηκαν για τις δυσκολίες της ζωής στην Ελλάδα και την οργάνωση των χωρών που τους υποδέχθηκαν. Όμως οι απαντήσεις ήταν συγκλονιστικά παρόμοιες όταν ρώτησα τους ίδιους ανθρώπους που έχουν μεταφέρει τη ζωή τους στο εξωτερικό, να γράψουν με 50-100 λέξεις:
α) το ένα πρωταρχικό μειονέκτημα της Ελλάδος, το οποίο τους εξώθησε στη μετανάστευση, και
β) το ένα πρωταρχικό πλεονέκτημα της χώρας που βρίσκονται, το οποίο τους κρατάει ευχαριστημένους που βρίσκονται εκεί.
Αυτό κωδικοποιεί τα κίνητρα της μετανάστευσής τους στο εξωτερικό, αλλά και σηματοδοτεί την κυριότερη αδυναμία της Ελλάδας για να κρατήσει τους ανθρώπους της. Όπως θα δείτε παρακάτω το σημαντικότερο κίνητρο ήταν η απουσία ενός Κράτους Δικαίου. Δηλαδή η εντύπωση και η θέση των μεταναστών μας είναι ότι η Ελλάδα δεν εξασφαλίζει ως οργανωμένη κοινωνία την ίση μεταχείριση όλων των πολιτών απέναντι στον νόμο.
Ουσιαστικά ο Πολίτης έχει αντίπαλο το Κράτος. Ούτε σύμμαχο, ούτε προστάτη ως θα όφειλε.
Καθώς το σημερινό μας Σύνταγμα δεν διασφαλίζει την προστασία του Πολίτη από άθλιους και άδικους νόμους, οι άνθρωποι που μπορούν φεύγουν, ενώ οι υπόλοιποι που παραμένουμε αντιμετωπίζουμε την Δυστοπία.
Άλλωστε, όταν το ίδιο το Σύνταγμα περιέχει περισσότερες από 200 φορές την φράση «ως ο νόμος ορίζει», τότε παύει να αποτελεί προστασία για τους πολίτες, από τους μη ικανούς ή ξεκάθαρα δόλιους νομοθέτες, και επαφίεται στην αγαθότητα των εκάστοτε νομοθετών να μη φτιάχνουν παραθυράκια, αντινομίες και διαχωρισμό των εκλογικών τους πελατών από τους υπόλοιπους Έλληνες, στην αντιμετώπισή τους από το κράτος, την συντεταγμένη κοινωνία και τις 3 θεσμικές εξουσίες.
Η έξοδος από την Δυστοπία περνάει μόνο μέσα από τον ίδιο το λαό, ο οποίος σήμερα βρίσκεται σε κατάσταση υπερφορολόγησης μέχρις εξόντωσης. Το συμπέρασμά μου:
«Αυτό που σου κλέβουν με τη φορολογία και την ανισονομία δεν είναι τα λεφτά σου. Είναι η ζωή σου». Αυτά που ίσως θα έπρεπε να αποφασίσει σε δημοψήφισμα ο λαός, διότι μοιάζει ότι δεν δύναται να αποφασίσει το κοινοβουλευτικό σώμα, αποδεδειγμένα πλέον, είναι:
1. Να καταργηθεί η ποινική ασυλία των υπουργών (άρθρο 86 του Συντάγματος); ΝΑΙ/ΟΧΙ
2. Να σταθεροποιηθεί η θητεία της Βουλής στα 4 χρόνια; ΝΑΙ/ΟΧΙ
3. Να σταθεροποιηθεί το φορολογικό για 10ετία [με ΑΝΩΤΑΤΟ όριο το 25% συνολικών φόρων προς ΑΕΠ]; ΝΑΙ/ΟΧΙ
4. Να διαχωριστεί η νομοθετική από την εκτελεστική εξουσία με ασυμβίβαστο, και να ανεξαρτητοποιηθεί πλήρως η Δικαστική Εξουσία από την Εκτελεστική; ΝΑΙ/ΟΧΙ
Και φυσικά δεν χρειάζεται να γίνει πάλι πανηγυράκι για ένα τέτοιο δημοψήφισμα!
Μπορεί κάλλιστα να είναι μια πρόσθετη κάλπη στις επόμενες δημοτικές ή ευρωπαϊκές ή βουλευτικές εκλογές, όπως στις ανεπτυγμένες χώρες.
Οι νομοθέτες δείχνουν ως τώρα ότι δεν θα απεμπολήσουν την προσωπική τους ατιμωρησία για λάθη και παραλήψεις που επιφέρουν ευθύνες. Καμία σοβαρή χώρα δεν έχει ακαταδίωκτο για τους νομοθέτες ή τα μέλη της εκτελεστικής εξουσίας.
Επίσης οι νομοθέτες θέλουν να έχουν τη δυνατότητα να αυξάνουν ανεξέλεγκτα τη φορολογία δηλαδή το μερίδιο του κράτους από τα χρήματα του ιδιωτικού τομέα. Και σε αυτό λοιπόν είναι ακατάλληλοι για να αποφασίσουν.
Επίσης οι ειδικοί είναι ικανότατοι να κάνουν ρουσφέτια ως υπουργοί για να επανεκλεγούν.
Γι’ αυτό και ΔΕΝ θα ψήφιζαν διαχωρισμό εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας.
Αυτό μοιάζει να είναι το πρόβλημα που επικαλούνται όσοι έχουν ήδη μεταναστεύσει, και ίσως ένας από τους τρόπους να ξεκινήσει να λύνεται είναι ο παραπάνω που αναφέρω.
Παρακαλώ διαβάστε προσεκτικά τί λένε κάποιοι Έλληνες Μετανάστες για όλα αυτά:
«το rule of law. Βέλγιο».
Ανώνυμος.
«Α) πρωταρχικό μειονέκτημα της Ελλάδας η απόλυτη αναξιοκρατία, πλήρης ασυδοσία και ατιμωρησία και ανύπαρκτη αξιολόγηση.
Β) Πρωταρχικό πλεονέκτημα της Γερμανίας η πλήρης αξιοκρατία και σεβασμός της ελευθερίας του άλλου και κυρίως η σιγουριά του οργανωμένου κοινωνικού κράτους» – Ν.Μ.
«α) περιβάλλον απόλυτα εχθρικό για νέους που θέλουν να κάνουν οικογένεια.
β) το ακριβώς αντίθετο. Χώρα: Γερμανία» – Σ.Π.
«Α) ΦΟΡΟΙ Β) ΦΟΡΟΙ» – Σ.Κ.
«α) Η μη ξεκάθαρη και διαρκώς μεταβαλλόμενη νομοθεσία που διέπει τους κανόνες φορολόγησης και άσκησης του επαγγέλματος.
β) Στη Γερμανία και στο Κουρδιστάν (ναι, στο Κουρδιστάν) ακριβώς το αντίθετο». – Κ.Λ.
«Ελλάδα: Ίσως το κορυφαίο είναι το δίπολο μεγαλομανίας («Εμείς οι Έλληνες κτλ κτλ») και συνδρόμου καταδίωξης (μας κυνηγάνε οι Εβραίοι/μασόνοι/ Ευρωπαίοι/ προδότες πολιτικοί, είμαστε περικυκλωμένοι από εχθρούς) που γεννούν μια κουλτούρα μιζέριας.
Αγγλία: Ότι δεν έχεις τον φόβο ότι κάποιος άλλος (ή το κράτος) προσπαθεί να σε κοροϊδέψει ή να κάνει τη δουλειά του σε βάρος σου». – Ο.Κ.
«α) περιφρόνηση του δημοσίου χώρου και συμφέροντος, ανομία, απουσία κράτους δικαίου, κοινωνία με σαφείς ταξικούς διαχωρισμούς
β) οργανωμένη κοινωνία με πολίτες με αλληλοσεβασμό ως επί το πλείστον που προσπαθούν για το καλύτερο χωρίς να ικανοποιούνται με τα υπάρχοντα δεδομένα» – Γ.Κ.
«Α) Απόλυτος εκχυδαϊσμός του δημοσίου βίου, έκπτωση των δημοσίων ηθών
Β) Ύπαρξη μιας ισχυρής Leitkultur, η ύπαρξη της «μεσαίας τάξης» ως αυτοσκοπός» – Π.Α.
«Α) προσβολή της προσωπικότητας μου από τον κάθε υπουργό οικονομικών – κρατιστή που για να κρατήσει την κομματική του πελατεία συμπεριφέρεται σε μένα σαν προαγωγός, προσαρμόζοντας το εκάστοτε νομικό πλαίσιο κατά την βολή του.
Β) ισοτιμία, ισοπολιτεία, σεβασμός του κράτους προς τον πολίτη, δυνατότητα να παλέψω για κάτι καλύτερο. Καναδάς». – Σ.Κ.
«Α) η έλλειψη σεβασμού προς τα πάντα. Απώλεια σεβασμού στον συνάνθρωπο, στους θεσμούς, στο περιβάλλον, στην δημόσια υγεία, τάξη, παιδεία.
Β) ο σεβασμός σε όλα αυτά που ανάφερα στο Α.
Σαφώς και γίνονται αστοχίες και στις ΗΠΑ, όπου κατοικώ, αλλά επί της αρχής υπάρχει σεβασμός». – Σ.Λ.
«Α) γραφειοκρατία, αργομισθίες και δύσκαμπτο δημόσιο, υπέρογκοι φόροι, αναξιοκρατία, έλλειψη οργάνωσης, κουλτούρα -παιδεία
Β) περιβάλλον, ανάπτυξη , ηλεκτρονικές υπηρεσίες, μισθοί, ποιότητα ζωής, αξιοκρατία και κυρίως φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον ΙΡΛΑΝΔΙΑ». – Β.Σ.
«Α) καταπίεση του προλεταριάτου, μικρό δημόσιο λόγω φοροδιαφυγής των πλουτοκρατών
Β) τεράστιοι μισθοί για όλους, δουλειά στο Δημόσιο για τον καθένα, όλα δωρεάν. Ζω στην αριστερή Ατλαντίδα. Μην ακούτε τους νεοφιλελεύθερους που σας λένε πως είναι «χαμένη». Χαμένοι είναι αυτοί που το λένε… :-p [ειρωνικά]» – Β.Λ.

Αφήστε μια απάντηση

Your email address will not be published.

*

Πρόσφατα από Ελλάδα

Go to Top