ΠΟΛΙΤΙΚΗ / ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ / ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ / ΥΓΕΙΑ / ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Ο  πρόεδρος  του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά (Δ) ανταλλάσει χειραψία με τον επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης (Α) πριν ξεκινήσει η Σύσκεψη των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας,  το Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015, στο Προεδρικό Μέγαρο. Ο πρωθυπουργός   ζήτησε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να συγκληθεί Σύσκεψη Πολιτικών Αρχηγών προκειμένου να υπάρξει ενημέρωση σε σχέση με το προσφυγικό, ενόψει της Συνόδου ΕΕ-Τουρκίας, καθώς και να προσδιοριστεί από κοινού διαδικασία εθνικού διαλόγου σχετικά με το ασφαλιστικό και τη συνταγματική αναθεώρηση.  ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Παντελής Σαΐτας

Γιατί το Ποτάμι πρέπει να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ

σε Ελλάδα/Πολιτική

Το Ποτάμι ξεκίνησε, πριν δύο χρόνια, την πορεία του στο πολιτικό στερέωμα καλλιεργώντας πολλές προσδοκίες ότι κάτι θα μπορούσε να αλλάξει στην χώρα. Τελικώς, η πολιτική αποδείχθηκε πολύ σκληρό άθλημα για τον Σταύρο Θεοδωράκη και ένα «καινούργιο» κόμμα στο πολιτικό σκηνικό. Και πλέον, καθίσταται σαφές ότι ο μόνος τρόπος να συμβάλει στο να έρθουν τα πάνω-κάτω στο πολιτικό σκηνικό το Ποτάμι και ο επικεφαλής του είναι να… θυσιαστούν. Όχι να αυτοκαταργηθούν, αλλά να καταλάβουν ότι πλέον το Ποτάμι έχει νόημα και λόγο ύπαρξης μόνο μέσα από την συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, για την δημιουργία ενός σοβαρού και αξιοσημείωτου τρίτου πόλου στου πολιτικό σκηνικό. Και αυτό ακριβώς είναι και το διακύβευμα του δεύτερου Συνεδρίου του κόμματος, που ολοκληρώνεται σήμερα.

Το Ποτάμι ξεκίνησε ως ένα πρωτότυπο κόμμα, μακριά από τα στερεότυπα, τον λαϊκισμό και τα συνθήματα που όλοι έχουμε ακούσει και έχουμε βαρεθεί από την Μεταπολίτευση ως σήμερα. Ο Σταύρος Θεοδωράκης ήταν και είναι ένα πρόσωπο που δεν προερχόταν από τον «κομματικό σωλήνα», αλλά είχε κοινωνικές αναφορές, μέσα από την επιτυχημένη άσκηση της δημοσιογραφίας. Και δη της ερευνητικής δημοσιογραφίας. Ωστόσο, σε μία χώρα που δοκιμάζεται σκληρά από την φτώχεια, την ανέχεια, την οικονομική κρίση και, πάνω απ’ όλα, από την συλλογική κατάθλιψη, η άνοδος των ποσοστών του Ποταμιού και της κοινωνικής του επιρροής φάνταζε ένας ακατόρθωτος στόχος. Όταν το Ποτάμι έλεγε ότι δε θα λαϊκίσει, ότι χρειάζονται μεταρρυθμίσεις παντού και ότι πρέπει «να τα αλλάξουμε όλα, χωρίς να γκρεμίσουμε τίποτα», ο ψηφοφόρος προτιμούσε είτε να ανακουφίσει το δράμα της ζωής του ποντάροντας σε ανέξοδες υποσχέσεις περί «σκισίματος του Μνημονίου» και «κατάργησης του ΕΝΦΙΑ», είτε να ακουμπήσει την ανασφάλειά του ψηφίζοντας το κατεξοχήν αστικό κόμμα της χώρας, τη ΝΔ, είτε επιλέγοντας το ΠΑΣΟΚ που… έχει διορίσει την μισή Ελλάδα και ταυτίζεται με την έννοια του «πολιτικού συστήματος» στη χώρα.
Και, μπορεί στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 να φάνηκε ότι κάτι πάει να αλλάξει για το πολιτικό σκηνικό, ωστόσο το «κολασμένο 2015», που έκανε τα πάντα χειρότερα στη χώρα και την κοινωνία της, δεν άφησε περιθώρια για να αναπτυχθεί το Ποτάμι. Αντιθέτως, τα αδιέξοδα εντάθηκαν, τα διλήμματα οξύνθηκαν, τα πνεύματα χτύπησαν κόκκινο. Διαδοχικές εκλογικές διαδικασίες, δημοψήφισματα, διχαστικές και εμφυλιοπολεμικές δηλώσεις, κλειστές τράπεζες και επιστροφή στην ύφεση και τα ελλείμματα δημιούργησαν το «ιδανικό» περιβάλλον προκειμένου κόμματα της μετριοπάθειας όπως το Ποτάμι να συρρικνωθούν. Το 2015 ήταν ένα έτος με πολλές κραυγές και όποιος δεν φώναζε αρκετά, δεν ακουγόταν. Κάπως έτσι την «πάτησε» και ο Σταύρος Θεοδωράκης. Και στις τελευταίες εκλογές, του περασμένου Σεπτεμβρίου, το Ποτάμι είδε τα ποσοστά του να μικραίνουν, μπήκε μετά κόπων και βασάνων στη Βουλή και έκτοτε, στο πολιτικό σκηνικό αλλά και στην κοινωνία, εμπεδώθηκε μία εκτίμηση: ότι αν το Ποτάμι κατέβει αυτόνομα και στις επόμενες εκλογές, θα περάσει στην πολιτική ιστορία, αφού δε θα καταφέρει να βρεθεί εκτός Βουλής.

Και τώρα τι;
Ευλόγως, λοιπόν, βάσει όλων των παραπάνω, το Ποτάμι καλείται στο συνέδριό του, που ολοκληρώνει απόψε τις εργασίες του, να λάβει κρίσιμες αποφάσεις. Και να απαντήσει σε δύσκολα διλήμματα: αν θα θελήσει να χάσει μέρος της αυτονομίας του, συνεργαζόμενο με κάποιο άλλο κόμμα ή αν θα δοκιμάσει να επιμείνει στην μοναχική του πορεία, λαμβάνοντας το ρίσκο να… χαθεί στην πορεία και να εξαϋλωθεί στις επόμενες εκλογές.
Εξάλλου, ο Σταύρος Θεοδωράκης έχει ήδη διαπιστώσει ότι ορισμένα στελέχη του κόμματός του καλοβλέπουν είτε το ΠΑΣΟΚ, είτε τη ΝΔ. Και γνωρίζει πολύ καλά, ως… έμπειρος στην πολιτική, ότι αν ο ίδιος αποφασίσει να… αυτοκτονήσει εμμένοντας στην αυτονομία του Ποταμιού, τότε αρκετοί βουλευτές και στελέχη θα χτυπήσουν την πόρτα είτε στα δεξιά, είτε στα αριστερά του κόμματος. Θα μετακομίσουν, δηλαδή, είτε στη ΝΔ είτε στο ΠΑΣΟΚ…
Κατά συνέπεια, η απάντηση στην ερώτηση «και τώρα τι;» είναι μόνο μία: τώρα, συνεργασία, προκειμένου να σωθεί η παρτίδα και να μην χαθεί ένα πρωτοπόρο επίτευγμα όπως αναμφίβολα ήταν και παραμένει το Ποτάμι.

Με ποιον;
Και μετά την απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα, ο Σταύρος Θεοδωράκης και το Συνέδριο του κόμματος οφείλουν να απαντήσουν στο δεύτερο ερώτημα. Με ποιον; Αν το Ποτάμι επιλέξει να συνεργαστεί με την ΝΔ, τότε αφενός θα «αλλοιώσει» τα πολιτικά του χαρακτηριστικά -αφού πρόκειται για ένα κεντρώο κόμμα- αφετέρου θα πάψει ουσιαστικά να υπάρχει, αφού η ΝΔ είναι μεγάλο κόμμα και θα… το «αφομοιώσει». Η έτερη επιλογή -και η σωστότερη όλων- είναι να συνεργαστεί το Ποτάμι με το ΠΑΣΟΚ. Η Φώφη Γεννηματά έχει αποδείξει -με τη ΔΗΜΑΡ- ότι ξέρει να συνεργάζεται. Ταυτόχρονα, η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει να επιδείξει όχι μόνο διάθεση συνεργασίας, αλλά και μετριοπάθεια ως προς την αντιμετώπιση κρίσιμων θεμάτων.
Ταυτόχρονα, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι είναι και τα δύο κόμματα του Κέντρου και η «ένωσή» τους θα δημιουργήσει έναν ισχυρό «τρίτο πόλο» στην πολιτική, που θα μπορέσει να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό.

Ο τρίτος πόλος και τα σενάρια
Συν τοις άλλοις, η ένωση του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού δε θα είναι απλώς το άθροισμα των ποσοστών τους. Δε θα δημιουργηθεί, μ’ άλλα λόγια, απλώς ένας πόλος του 10% αλλά πολλοί πολίτες που θα αισθάνονται «άστεγοι» πολιτικά θα μπορέσουν να πριμοδοτήσουν μία ισχυρή παράταξη, γνωρίζοντας ότι η ψήφος τους θα έχει αξία και θα μπορέσουν να καθορίσουν τις πολιτικές εξελίξεις. Σημειωτέον, ότι η ύπαρξη ενός τέτοιου ισχυρού πόλου μπορεί να αλλάξει τα πράγματα σε όλες τις περιπτώσεις: αν στις επόμενες εκλογές κερδίσει η ΝΔ, ο τρίτος πόλος του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού θα κρατά τα κλειδιά των εξελίξεων και, άρα του σχηματισμού κυβέρνησης. Όμως, ακόμη και στην μάλλον απίθανη περίπτωση να κερδίσει εκ νέου εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ, ένας τρίτος πόλος της Κεντροαριστεράς θα επιβάλει εξελίξεις, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ θα «συρθεί» στη συνεργασία με αυτόν και τότε μία κυβέρνηση «τρίτη φορά Αριστεράς» θα αποκτήσει ένα… «φρένο». Τώρα, δεν έχει φρένο, διότι συνεργάζεται με τους… ΑΝ.ΕΛΛ.!

Αφήστε μια απάντηση

Your email address will not be published.

*

Πρόσφατα από Ελλάδα

Go to Top