ΠΟΛΙΤΙΚΗ / ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ / ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ / ΥΓΕΙΑ / ΕΠΙΣΤΗΜΗ

ΟΥΖΟΥΝΙΔΗΣ  Καλύτερος Προπονητής Superleague ΒΡΑΒΕΙΑ ΠΣΑΠ 2016

Προπονητές με «κλειστά» μυαλά

σε Αθλητισμός/Ελλάδα

Ένας προβληματισμός σχετικά με την νοοτροπία και την ιδιοσυγκρασία των Ελλήνων προπονητών, που έχουν καθαρά ρόλο κομπάρσου μέσα στο ελληνικό ποδόσφαιρο…

ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΔΑΡΣΙΝΟ, ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗ ΤΗΣ «ΩΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ»

Τελικά, είναι καλός προπονητής ο Μαρίνος Ουζουνίδης; Γενικά νομίζω πως ναι. Όμως δεν μπορώ να το πω αυτό με σιγουριά, όσον αφορά ομάδες που είναι αναγκασμένες να πρωταγωνιστούν.
Η πρόσφατη ατάκα του προπονητή του ΠΑΟ, την οποία ακούσαμε για πολλοστή φορά από τα χείλη του («έρχονται αλλαγές», «θα τ’ αλλάξουμε όλα» και τα σχετικά) αποτελεί πλέον ανέκδοτο στα flash interview της Nova.
Σαφώς, δεν είμαι εδώ, ούτε για ν’ αποθεώσω τους ξένους προπονητές, ούτε για να μειώσω τον Ουζουνίδη. Άλλωστε ξέρω πάρα πολύ καλά τι είδους προπονητές έρχονται στην Ελλάδα και μέχρι που είναι το ταβάνι τους. Είμαι όμως εδώ για να προβληματίσω και να προβληματιστώ, φτάνοντας στο συμπέρασμα ότι είναι πρακτικά αδύνατο να βρω έναν Έλληνα προπονητή που να μπορεί να κουβαλήσει στις πλάτες του μία ελληνική ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό.
Η γκέλα, μέχρι ο ΠΑΟ και οι άλλες λεγόμενες μεγάλες ομάδες να βρουν τον μπούσουλά τους, θα είναι μέσα στο παιχνίδι. Το θέμα είναι πως διαχειρίζεται κανείς την κρίση. Ο πρώην προπονητής της ΑΕΚ, Ζοσέ Μοράις για παράδειγμα, μπορεί σαν κόουτς να ήταν συνεχώς σε σύγχυση, ωστόσο δούλευε πολύ. Κανείς δεν είχε παράπονο από αυτόν, ενώ είχε και έχει κερδίσει τον σεβασμό όλων. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα με τον Μανόλο Χιμένεθ.
Για τον Ουζουνίδη, δεν ξέρω. Στέκομαι όμως σε αυτόν διότι είναι ο Έλληνας προπονητής που έχει δημιουργήσει ένα έντονο hype με τη συμπεριφορά του και τις επιδόσεις του. Κάποιοι λένε μάλιστα πως είναι ο κορυφαίος Έλληνας κόουτς αυτή τη στιγμή. Ίσως όμως και αυτό να μην είναι αρκετό.
Από την άλλη δεν μπορώ να πω με σιγουριά πως πρόκειται για θέμα ιδιοσυγκρασίας που άπτεται της… καταγωγής των προπονητών. Ο Πάουλο Μπέντο του ΟΣΦΠ είναι ένας προπονητής ήρεμος που δουλεύει χωρίς να λογαριάζει τα ονόματα των παικτών του. Είναι ένας τεχνικός ο οποίος έχει πάντοτε χαμηλό προφίλ. Την ίδια ώρα ο Μανόλο Χιμένεθ της ΑΕΚ είναι εντελώς διαφορετικής νοοτροπίας: Φωνακλάς, αλέγκρος μεσογειακός, ο οποίος τρόπον τινά ντύνεται ποδοσφαιριστής και φίλος των ποδοσφαιριστών του. Ακόμα και ο Βλάνταν Ίβιτς του ΠΑΟΚ, ο οποίος θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι δικό μας παιδί, μετά από τόσα χρόνια στην Ελλάδα, έχει ξεκάθαρα σέρβικα χαρακτηριστικά. Βαλκανικά μεν, αλλά αρκετά θετικά από τη σχολή των Πλάβι.
Από την άλλη πλευρά, οι Έλληνες συνάδελφοί τους είναι σχεδόν όλοι κομμένοι και ραμμένοι από το ίδιο καλούπι. Δεν μπορούν να διαχειριστούν τα Media, νιώθουν συνεχώς την πίεση την οποία επίσης δεν μπορούν να διαχειριστούν, βλέπουν πιο εύκολα εχθρούς και φαντάσματα μέσα στην ίδια τους την ομάδα, ενώ από τακτικής πλευράς κινούνται με… μανιέρα.
Εν τέλει, οι Έλληνες προπονητές δεν μαθαίνουν από τους ξένους ούτε τα ελάχιστα απ’ όσα οι ξένοι φέρνουν στη χώρα μας. Δεν είναι πάντως καθόλου τυχαίο το γεγονός πως οι Έλληνες προπονητές που έχουν βγάλει κάποια σημαντικά χρήματα από συμβόλαια, ήταν ποδοσφαιριστές που ξεκίνησαν την καριέρα τους ως ποδοσφαιριστές στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Όταν ξεκίνησαν δειλά δειλά οι πρώτες μεταγραφές Ελλήνων παικτών στο εξωτερικό…

Αφήστε μια απάντηση

Your email address will not be published.

*

Πρόσφατα από Αθλητισμός

Go to Top