ΠΟΛΙΤΙΚΗ / ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ / ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ / ΥΓΕΙΑ / ΕΠΙΣΤΗΜΗ

ÁÈÇÍÁ - ÅÏÑÔÁÓÌÏÓ ÔÇÓ ÇÌÅÑÁÓ ÔÙÍ ÅÍÏÐËÙÍ ÄÕÍÁÌÅÙÍ(EUROKINISSI/ÃÉÙÑÃÏÓ ÊÏÍÔÁÑÉÍÇÓ)

Προτάσεις για ριζοσπαστικές αλλαγές στο πολιτικό μας σύστημα

σε Ελλάδα/Πολιτική

Πολλοί θεωρούν πως η κρίση στη χώρα μας είναι καθαρά οικονομική και ότι οφείλεται αποκλειστικά στο τεράστιο χρέος της! Δήθεν, αν δεν υπήρχε αυτό το χρέος, όλα, ή σχεδόν όλα, θα ήταν μια χαρά…

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΤΡΟ ΔΟΥΚΑ, ΠΡΩΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΚΑΙ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Και όμως. Το πρόβλημα είναι πρώτιστα πολιτικό. Η πολιτική δυσλειτουργία προκαλεί και την οικονομική υστέρηση. Επειδή δεν υπάρχει χώρος να ενσκήψουμε σε όλο το εύρος του προβλήματος, θα σας παραθέσω τις προτάσεις μου για την αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, με βάση τις γνώσεις και εμπειρίες μου από διάφορες θέσεις που κατείχα στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.
Προτείνω (περιληπτικά) τα ακόλουθα:
(1) Από τις επόμενες εκλογές, να μην μπορεί κανείς να εκλέγεται βουλευτής για πάνω από τέσσερις «τετραετίες».
Δεκαέξι έτη (λιγότερα στην πράξη, γιατί σπάνια Κυβέρνηση καταφέρνει να εξαντλήσει την τετραετία της), θα έπρεπε να είναι αρκετά για να προσφέρεις ότι έχεις να προσφέρεις στον τόπο. Μετά, να επιστρέφεις στην κοινωνία και το επάγγελμά σου…
Αν δεν μπορείς να «σώσεις» τη Χώρα σου σε 10-16 χρόνια, δεν θα την σώσεις ούτε σε 116!
Βέβαια οι πολιτικοί αντιτείνουν ότι χρειάζεται πολύς χρόνος για να «μάθουν τα κατατόπια» και πως χρειάζεται μια τάξη «επαγγελματιών πολιτικών»!
Μα τόσα χρόνια με τα ίδια προβεβλημένα και αγαπημένα από τα ΜΜΕ πρόσωπα, απλά βρισκόμαστε στο πάτο!
Γι’ αυτό πρέπει να αποφύγουμε μία κατάσταση μόνιμων επαγγελματιών πολιτικών… που καταφέρνουν έτσι να δημιουργούν οικογενειακές δυναστείες, αλλά και που αποτρέπουν άλλους ικανούς συμπολίτες μας να ασχοληθούν με τα κοινά!
Όπως ο Κορίνθιος ναύαρχος και μεγάλος πατριώτης Τιμολέων που αφού αποκατέστησε την τάξη ανάμεσα στις Σικελικές πόλεις κατά το 339 πΧ, αποσύρθηκε στο κτήμα του, ή ο περίφημος Ρωμαίος Πατρίκιος Κιγκίνατος, ο οποίος το 458 π.Χ. ανακηρύχθηκε από τη Σύγκλητο δικτάτωρ για να πολεμήσει τους Αικούους που απειλούσαν άμεσα την Ρώμη. Αυτός ανέλαβε στρατάρχης, κατανίκησε τους εχθρούς και μέσα σε 16 ημέρες είχε παραιτηθεί από το αξίωμα του και γύρισε στο κτήμα του!!! Και ο Ρώσος Αλεξάντερ Νέφσκι που κλήθηκε δύο φορές από τους συμπολίτες του στο Νοβγκορόντ να αντιμετωπίσει Σουηδούς και Γερμανούς εισβολείς (1236 και 1241-42, οι πρώτες νίκες απλών πεζικάριων απέναντι σε κατάφρακτους ιππότες).
Γενικότερα οι αρχαίοι Αθηναίοι, Σπαρτιάτες, Θηβαίοι και Ρωμαίοι είχαν νομοθετήσει περιορισμούς στη διάρκεια των αξιωμάτων, ακριβώς για να μην υπάρχει χρόνος να εκμεταλλευθούν την εξουσία γιά να την διαιωνίσουν δυναστικά!
(2) Κανείς να μην μπορεί να είναι υποψήφιος, αν πρώτα δεν έχει υποβάλλει τουλάχιστον δύο συναπτές δηλώσεις φόρου εισοδήματος (για τα δύο χρόνια πριν κατέλθει ως υποψήφιος), και να έχει πληρώσει φόρο από τα εισοδήματά του -και όχι από έσοδα από τόκους, ενοίκια, μερίσματα ή κέρδη κεφαλαίου. Δεν μπορεί να θέλεις να σώσεις τη Χώρα και να μην έχεις συνεισφέρει 1000 ευρώ φόρους στα Δημόσια ταμεία της!
(3) Όλοι οι υποψήφιοι να δημοσιοποιούν έγκαιρα -όχι απλά το «πόθεν έσχες» τους- αλλά και τις δύο τελευταίες πλήρεις φορολογικές δηλώσεις τους ΠΡΙΝ κατέβουν υποψήφιοι και εκλεγούν.
(4) Κατάργηση της ασυλίας των βουλευτών, ώστε να μην θεωρούν οι πολίτες πως οι πολιτικοί είναι πολίτες VIP κατηγορίας.
Αν υπάρχει καταγγελία/κατηγορία κατά Υπουργού που αφορά την άσκηση των Υπουργικών καθηκόντων του, τότε να παραπέμπεται άμεσα η υπόθεση σε τριμελές Συμβούλιο Ανώτατων Δικαστικών που θα αποφαίνεται αν οι κατηγορίες είναι αποτέλεσμα εμπάθειας, επιπολαιότητας και αστήριχτες, ή αν συντρέχει λόγος περαιτέρω διερεύνησης της υπόθεσης.
Εάν κριθεί ότι ίσως συντρέχει τέτοιος λόγος, τότε την υπόθεση να επιλαμβάνεται άλλο Ειδικό Δικαστικό Συμβούλιο, το οποίο θα συνέρχεται άμεσα. Έτσι, ούτε οι αθώοι δεν θα διασύρονται και τραβολογιούνται άδικα, ούτε οι ένοχοι θα αποφεύγουν την «ώρα της κρίσης». Αν αυτό το Ειδικό Δικαστικό Συμβούλιο κρίνει ότι υπάρχει ενοχή και για ποιους επακριβώς λόγους, τότε ένα Τρίτο Συμβούλιο αποτελούμενο από Αρεοπαγίτες να ορίζει την ποινή, ή να αποφασίζει αμετάκλητα περί της αθωότητας του πολιτικού.
4α. Βουλευτής που συμμετέχει σε Εξεταστική Επιτροπή να μην μπορεί να συμμετέχει και στην αντίστοιχη «Προανακριτική». Δεν μπορεί το ίδιο άτομο να συμμετέχει σε τέτοιου είδους και ‘πρώτου’ και ‘δεύτερου’ βαθμού διαδικασίες! Κάτι που δυστυχώς στη δική μας τη Βουλή γίνεται συστηματικά κατά παράβαση κάθε έννοιας δικαίου!
(5) Οι βουλευτές και όλοι οι αιρετοί άρχοντες να εξακολουθούν να ασφαλίζονται σε όποιο ταμείο ήταν ασφαλισμένοι πριν ασχοληθούν με τα κοινοβουλευτικά.
(6) Να υιοθετηθεί στην πράξη το ασυμβίβαστο μεταξύ του Υπουργικού (εκτελεστικού) και του Βουλευτικού (νομοθετικού) λειτουργήματος. Όποιος βουλευτής γίνεται υπουργός, να παραιτείται από τη θέση του βουλευτή και τη θέση του να καταλαμβάνει ο πρώτος επιλαχών (ίσως για όσο διάστημα ο Υπουργός ασκεί τα Υπουργικά του καθήκοντα, ίσως, κανονικά μέχρι τις επόμενες γενικές εκλογές). Δεν χρειάζεται Συνταγματική ρύθμιση. Και σήμερα ο Πρωθυπουργός μπορεί να ζητήσει από τους Υπουργούς του να επιλέξουν μεταξύ του «Υπουργικού» ή του «Βουλευτικού» λειτουργήματος (δηλαδή επαγγέλματος).
(7) Η Βουλή να μετεξελιχθεί σε πραγματικό νομοθετικό σώμα. Σήμερα, οι βουλευτές γενικά υπακούν στις προσταγές του εκάστοτε Αρχηγού, ή κινδυνεύουν με διαγραφή με συνοπτικές μάλιστα διαδικασίες! Θεμελιώδους σημασίας μέτρα ψηφίζονται χωρίς να έχει προηγηθεί ουσιαστική διαβούλευση είτε με τους «εκπροσώπους» φορέων, (που γενικά νοιάζονται μόνο για τη πάρτη του φορέα τους), είτε με τους πραγματικούς γνώστες του κάθε θέματος.
Τα τελευταία τριάντα χρόνια, οι Πρόεδροι των διαφόρων Κοινοβουλευτικών Επιτροπών, αντί από μόνοι τους να ζητήσουν από τις Επιτροπές τους να επινοήσουν και να συντάξουν δημιουργικές και καινοτόμες νομοθετικές διατάξεις, αρκούνται στο να πασπαλίζουν τους νόμους που τους φέρνουν για ψήφιση οι Υπουργοί. Είναι η επιτομή του «το βουλευτιλίκι ως βιοποριστικό επάγγελμα»! (τέλος Α’ μέρους)

* Το άρθρο είναι προδημοσίευση από το υπό-έκδοση βιβλίο του Πέτρου Δούκα, «Η Άνοδος και Παρακμή των Αρχαίων Δημοκρατικών Πολιτευμάτων Σπάρτης και Αθήνας», Εκδόσεις ΕΥΡΑΣΙΑ, Φεβρουάριος 2017 (700 σελ.)

Αφήστε μια απάντηση

Your email address will not be published.

*

Πρόσφατα από Ελλάδα

Go to Top