διδάκτωρ στο τμήμα δημογραφίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια…
ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΝΤΑΜΠΟΥ
Μαζί με τους συνεργάτες της από το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins, το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου και το Εθνικό Ινστιτούτο Γήρανσης, εξέτασαν πώς η σωματική δραστηριότητα σχετίζεται με μικρότερους κινδύνους θνησιμότητας. Στην έρευνα, τα ευρήματα της οποίας δημοσιεύονται στο περιοδικό Medicine & Science in Sports & Exercise, μελετήθηκαν τα στοιχεία από περίπου 3.000 άτομα ηλικίας 50 έως 79 ετών που συμμετείχαν στην Εθνική Έρευνα Υγείας και Διατροφής που διεξήχθη από το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ. Για τη μελέτη, οι συμμετέχοντες φόρεσαν για επτά ημέρες έναν υπερ-ευαίσθητο μετρητή δραστηριότητας (επιταχυνσιόμετρο). Όλοι οι συμμετέχοντες, στη συνέχεια, παρακολουθούνταν για τα επόμενα οκτώ χρόνια. Το συμπέρασμα ήταν πως η σωματική δραστηριότητα «μειώνει» τους κινδύνους θνησιμότητας Οι λιγότερο δραστήριοι άνθρωποι είχαν πέντε φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου από τα πιο δραστήρια άτομα και τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες από εκείνους με μέση δράση. «Όταν συγκρίνουμε τους ανθρώπους που ασκούνται το ίδιο, αυτοί που κάθονται λιγότερο και κινούνται περισσότερο τείνουν να ζουν περισσότερο» δήλωσε ο Fishman, ο επικεφαλής συγγραφέας στο χαρτί.
«Όσοι περπατούσαν, έπλεναν πιάτα, σκούπιζαν και σφουγγάριζαν, έτειναν να ζουν περισσότερο από τους ανθρώπους που κάθονται σε ένα γραφείο» πρόσθεσε. Δεν είναι λίγες οι έρευνες που έχουν αποδείξει πως η σωματική αδράνεια είναι ο τέταρτος κυριότερος παράγοντας κινδύνου θνησιμότητας, μετά την υψηλή πίεση του αίματος, το κάπνισμα και την υψηλή γλυκόζη του αίματος. Μάλιστα, η σωματική αδράνεια είναι πιο «ψηλά» από το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία. Ως σωματική δραστηριότητα ορίζεται η οποιοδήποτε σωματική κίνηση, που παράγεται από σκελετικούς μύες και απαιτεί ενέργεια. Αυτό περιλαμβάνει δραστηριότητες στην εργασία, το παιχνίδι, τις δουλειές του σπιτιού, τα ταξίδια και τη συμμετοχή σε ψυχαγωγικές δραστηριότητες.
Το ανθρώπινο σώμα είναι φτιαγμένο για να κινείται και τα μεγάλα συστήματα, συμπεριλαμβανομένου του σκελετικού, του μυϊκού, του μεταβολικού, του κυκλοφορικό, του πεπτικού και του ενδοκρινικού, δεν μπορούν να αναπτυχθούν και να λειτουργήσουν σωστά εάν δεν υπάρχει συχνή σωματική δραστηριότητα. Ως εκ τούτου, η σωματική δραστηριότητα έχει και μια προληπτική και θεραπευτική δράση σε διάφορες ασθένειες και καταστάσεις και συμβάλλει στην ποιότητα της ζωής με πολλούς τρόπους. Για αυτό, οι ερευνητές επισημαίνουν πως δεν αρκεί η γυμναστική για να ζει κάποιος περισσότερο και καλύτερα. Χρειάζεται συνέχεια κίνηση και δραστηριότητα…
