ΠΟΛΙΤΙΚΗ / ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ / ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ / ΥΓΕΙΑ / ΕΠΙΣΤΗΜΗ

ÖÐÁ(EUROKINISSI/ÃÉÙÑÃÏÓ ÊÏÍÔÁÑÉÍÇÓ)

Στασιμοχρεοκοπία, «ριχτάδικα» και ΦΠΑ

σε Ελλάδα/Οικονομία

Όλα όσα κάνουμε λάθος και παραπαίουμε, θα μπορούσαμε να τα κάνουμε σωστά και να προκόβουμε. Είναι βέβαιο αυτό, καθώς 20 εκατομμύρια Έλληνες της Διασποράς ήδη τα κάνουν σωστά αρκετές δεκαετίες τώρα, και προκόβουν

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΗ ΒΕΡΟΥΤΗ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ, ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΟ, ΜΗΧΑΝΙΚΟ

Εδώ, οι επιχειρήσεις που εισπράττουν μετρητά πληρώνουν τους προμηθευτές μετά 10-12 μήνες, κατά παράβαση του ευρωπαϊκού κανονισμού για το χρόνο πληρωμής εντός της κοινής αγοράς. Εισπράττουν τον ΦΠΑ από τον τελικό καταναλωτή, αλλά τον κρατούν στα χέρια τους ώσπου να πληρώσουν τον προμηθευτή, ενώ ο προμηθευτής υποχρεούται να πληρώσει τον ΦΠΑ που τιμολογεί, ανεξάρτητα αν θα τον εισπράξει μετά από ένα χρόνο.
Το ελληνικό κράτος δεν επιβάλει την τήρηση του σχετικού νόμου 4152 που ψήφισε το 2013. Πολύ καίρια έχει προστεθεί μια παράγραφος που εξαιρεί από την τήρηση του νόμου όσους έχουν συνάψει έγγραφη συμφωνία για την μη-τήρησή του. Νομοθεσία αλά-καρτ.
Το ελληνικό κράτος δεν τηρεί καν το νόμο, γιατί πληρώνει τους δικούς του προμηθευτές μετά από 1 ως και 3 χρόνια – δηλαδή δανείζεται άτοκα.
Η αγορά λειτουργεί με συλλογιστική καζίνου. Καζινοκαπιταλισμός.
Βαράει κανόνι ένας και παρασύρει 2.000 προμηθευτές.
Τα λεφτά που έχει δανειστεί άτοκα από τους προμηθευτές του, τί τα έχει κάνει;
Ένας εισαγγελέας ρε παιδιά να δώσει απαντήσεις;
Στασιμοχρεοκοπία λέγαμε…
Μη ξεχνάμε βέβαια και τους 11.000-12.000 υπαλλήλους που παίρνει μαζί του στον καιάδα και τους άλλους 15.000-20.000 υπαλλήλους των προμηθευτών που θα παρασύρει αν κλείσει και τους αφήσει απλήρωτους.
Σχετικά με τον ΦΠΑ που ουσιαστικά φαίνεται πως η Ελλάδα έχει την πιο χαμηλή εισπραξιμότητα, η διαπόμπευση της χώρας γίνεται με βάση ένα λάθος: στην υπόλοιπη Ευρώπη που έχει 97% εισπραξιμότητα, είναι πληρωτέος μόνο μετά την είσπραξή του από τον πελάτη, ενώ εδώ με σχεδόν 70% είναι πληρωτέος με την τιμολόγηση.
Το καθεστώς να είναι πληρωτέος με την τιμολόγηση ευνοεί τα πλαστά και εικονικά τιμολόγια.
Κανείς όμως δεν θέλει να το κάνει όπως στην Ευρώπη και να τελειώνουμε με τα πλαστά και εικονικά, και να εξυγιανθεί ταυτόχρονα και όλη η αγορά από τους απατεώνες που μαζεύουν προϊόντα και τιμολόγια και μετά ρίχνουν σε όλους φέσι, καταστρέφοντας όποιον βρεθεί στο διάβα τους – τα λεγόμενα «ριχτάδικα» δηλαδή.
Παραθέτω παρακάτω μια επιστολή που μου έστειλε ένας αναγνώστης επώνυμα, με συγκεκριμένες προτάσεις για μια εναλλακτική επίλυση των προβλημάτων που προκαλεί στην αγορά ο τρόπος που η Ελλάδα εισπράττει τον ΦΠΑ:

Επιστολή προς τον Yπουργό Oικονομικών
7 Φεβρουαρίου 2011 στις 6:49 μ.μ.
Mε πρόσχημα την κρίση (όχι ότι δεν έχει συμβάλει) πολλοί αρνούνται να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, με αποτέλεσμα και υγιείς επιχειρήσεις να κινδυνεύουν.
Καταθέτω τις παρακάτω σκέψεις μου.
Όταν μια επιχείρηση κάνει πωλήσεις επί πιστώσει σε κάποιον πελάτη της, άσχετα εάν πληρωθεί η όχι τον επόμενο μήνα είναι υποχρεωμένη να καταβάλει στο κράτος τον ΦΠΑ.
Ταυτόχρονα ο πελάτης κάνει παρακράτηση του φπα του τιμολογίου.
Το δε τιμολόγιο είτε είναι έξοδα είτε αγορές εμπορευμάτων από την στιγμή που το γράφει στα βιβλία του αποτελεί έξοδο και μειώνεται το καθαρό κέρδος κατά την εξαγωγή αποτελεσμάτων του οικονομικού έτους ενώ η επιχείρηση που πωλησε αύξησε το κέρδος και θα αποδώσει τον αναλογούντα φόρο.
Τώρα στην περίπτωση που δεν πληρωθεί το τιμολόγιο έχουμε ο μεν αγοραστής να έχει βάλει στην τσέπη και μάλιστα αφορολόγητα (και ψευδώς) τον φπα και το φόρο που θα πλήρωνε εάν δεν είχε αυτό το έξοδο.
Άρα εδώ έχουμε από την μια μεριά έναν μπαταξή που τρώει τα χρήματα του κράτους και της επιχείρησης ,και από την άλλη μια επιχείρηση να αποδίδει ΦΠΑ που ποτέ δεν εισέπραξε, και κέρδος για αυτά που πώλησε (ενώ στην ουσία έχασε και τα κεφάλαια της.)
Αλλά έχουμε και άλλη παράμετρο αυτός που δεν πληρώνει μη έχοντας κόστος πουλάει κάτω από την αγορά σκοτώνοντας και το υγιές εμπόριο. (σσ: αυτό είναι ένα «ριχτάδικο»).
Εάν θέλει το κράτος να ενισχύσει τις επιχειρήσεις που την πάτησαν από τους μπαταξήδες, μια είναι η μέθοδος χωρίς κόστος.
Από την στιγμή που θα βγει διαταγή πληρωμής εναντίον του οφειλέτη και δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει αναγκαστική είσπραξη των οφειλών λόγο ελλείψεως περιουσιακών στοιχείων, εάν θέλει η επιχείρηση να καταθέτει αυτά στον έφορο της ΔΟΥ που ανήκει και ο έφορος να καλεί τον οφειλέτη να καταβάλει τον ΦΠΑ που παρακράτησε , και τον φόρο που αναλογεί στο ποσό της οφειλής.
Εάν σε αυτή την περίπτωση γίνει εφικτό να εισπραχτούν κάποια χρήματα, αυτά να πιστώνονται στην καρτέλα της επιχείρησης.
Τι θα κερδίσει το κράτος και η αγορά;
Αφενός θα βοηθήσει κάποιες επιχειρήσεις από τους μπαταξήδες, και αφετέρου θα γίνει πιο υγιές το εμπόριο.
Αλέξιος Μακρής
Λύσεις υπάρχουν.
Προθέσεις δεν ξέρω αν υπάρχουν.

Αφήστε μια απάντηση

Your email address will not be published.

*

Πρόσφατα από Ελλάδα

Go to Top