Η ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΡΙΣΕΙ ΕΣΩΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΕΜΠΟΔΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΟΔΗΓΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ
Έπειτα από διαδοχικές αντιφάσεις, από αναβλητικότητα αλλά και διαρκείς προσπάθειες αποφυγής του αναπόφευκτου πολιτικού κόστους με κουτοπονηριές και νοοτροπία ανατολίτικου παζαριού, όλα δείχνουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας συμβιβάζεται, έπειτα από 1,5 χρόνο, πλήρως με την πραγματικότητα και είναι διατεθειμένος να αλλάξει την πολιτική και οικονομική στρατηγική του. Συγκλίνουσες πληροφορίες, αλλά και τα πρώτα μηνύματα που εκπέμπονται από το Μέγαρο Μαξίμου, συντείνουν προς το συμπέρασμα ότι ο πρωθυπουργός θα αγνοήσει το πολιτικό κόστος, θα αναλάβει την «ιδιοκτησία» των μεταρρυθμίσεων, θα δρομολογήσει όσες αλλαγές πρέπει να γίνουν και θα κερδίσει το στοίχημα με την Ιστορία να είναι εκείνος που θα έχει βγάλει τη χώρα από το Μνημόνιο. Έστω κι αν το πληρώσει ακριβά στις επόμενες εκλογές, οποτεδήποτε κι αν αυτές γίνουν…
Τα δείγματα είχαν ήδη αρχίσει να φαίνονται μετά τις 15 Αυγούστου, όταν ο Αλέξης Τσίπρας επέστρεψε στο Μέγαρο Μαξίμου. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, από τις πρώτες συσκέψεις που διοργάνωσε ο πρωθυπουργός με συνεργάτες του, με αντικείμενο το περίφημο «καλάθι του πρωθυπουργού» στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ο Αλέξης Τσίπρας ήταν κατηγορηματικός: «παροχολογία τέλος».
Διεθνής ανακούφιση
Μ’ άλλα λόγια, ο πρωθυπουργός κατέστησε σαφές ότι δε θα προσπαθήσει να επιβαρύνει τον προϋπολογισμό και να εκτροχιάσει το δημοσιονομικό πρόγραμμα της χώρας, μόνο και μόνο για να εμφανιστούν βελτιωμένα τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων του φθινοπώρου. Σημειωτέον, μάλιστα, ότι αυτός ήταν και ένας διαρκής φόβος των δανειστών, οι οποίοι, βλέποντας τις πολιτικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση, φοβούνταν ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα προχωρούσε σε «κοινωνικές» εξαγγελίες, με στόχο να βελτιώσει τη θέση της κυβέρνησης και να αντιμετωπίσει το διαρκώς αυξανόμενο πολιτικό κόστος από τις περικοπές του ΕΚΑΣ και των συντάξεων, αλλά και από τους βαρείς φόρους.
Μεταρρυθμιστικά «σήματα»
Βεβαίως, η άρνηση Τσίπρα να μπει στην λογική της «παροχολογίας» -κάτι που συνηθίζεται όλα τα χρόνια που ανεβαίνουν οι εκάστοτε πρωθυπουργοί στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης- δεν λύνει το πρόβλημα της χώρας. Ωστόσο, είναι ένα καλό σημάδι, το οποίο, συνδυαζόμενο και με άλλες αποφάσεις του πρωθυπουργού, δείχνει ότι ότι επίκειται η στροφή της κυβερνητικής στρατηγικής προς την ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων και την ικανοποίηση των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας έναντι των δανειστών της.
Μία τέτοια μείζονος σημασίας κίνηση ήταν και η πρωθυπουργική απόφαση να συσταθεί ειδικό διυπουργικό όργανο, που θα συνεδριάζει τακτικότατα και θα συντονίζει την προσπάθεια προσέλκυσης επενδύσεων, την βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος, αλλά και την υλοποίηση ιδιωτικοποιήσεων.
Ειδικά ο τελευταίος τομέας έχει προκαλέσει πολλούς κυβερνητικούς «πονοκεφάλους», ενώ ταυτόχρονα έχει στείλει αντιφατικά μηνύματα στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα πολλοί επίδοξοι επενδυτές να έχουν κάνει την τελευταία στιγμή πίσω, αν και προτίθεντο να επενδύσουν στη χώρα μας.
Ουδείς μπορεί να ξεχάσει, μάλιστα, την στοχοποίηση του επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ, Στέργιου Πιτσιόρλα, ο οποίος οψέποτε προσπαθούσε να προχωρήσει -ως οφείλει από την θέση του- κάποια αποκρατικοποίηση, έβρισκε απέναντί του… ένα «μάτσο» υπουργούς, που έκαναν ό,τι μπορούσαν ν για να σαμποτάρουν το έργο του. Ο υπουργός Ναυτιλίας, Θοδωρής Δρίτσας, έχει πει… ιστορικές ατάκες κατά της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ, παρότι η είσοδος των Κινέζων στο λιμάνι του Πειραιά απογείωσε την γεωπολιτική και οικονομική υπεραξία της χώρας για όλη την Ευρώπη. Επίσης, ο υπουργός Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων, Χρήστος Σπίρτζης, έχει πολλάκις κατηγορήσει τον Στέργιο Πιτσιόρλα ότι… λειτουργεί «ανεξέλεγκτα», ενώ παρόμοιες επιθέσεις κατά του επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ εξαπολύει και ο υπουργός Ενέργειας, Πάνος Σκουρλέτης, όταν «ζορίζεται» με τις επενδύσεις και τις αποκρατικοποιήσεις που πρέπει να γίνουν στον τομέα του.
Πρώτος ο Πιτσιόρλας
Με δεδομένα όλα τα παραπάνω, καθίσταται σαφές ότι ο πρωθυπουργός στέλνει ένα σαφές σήμα ότι εμπιστεύεται τον Στέργιο Πιτσιόρλα και πως, μέσω του επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ και της παροιμιώδους αποδοτικότητάς του, αποφασίζει να ξεπεράσει τα σοβιετικά και κρατικιστικά ταμπού του ΣΥΡΙΖΑ προωθώντας τις απαραίτητες ιδιωτικοποιήσεις μέσω των οποίων θα «ανασάνει» η οικονομία. Αυτό προκύπτει από την απόφαση που πήρε ο πρωθυπουργός την περασμένη εβδομάδα για τη σύσταση του προαναφερθέντος διυπουργικού οργάνου. Στόχος είναι να συνεδριάζει το όργανο αυτό τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, ενώ ενδιαφέρουσα είναι η σύνθεσή του: θα προεδρεύει ο υπουργός Επικρατείας, Αλέκος Φλαμπουράρης, θα είναι παρών ο έτερος υπουργός Επικρατείας, Νίκος Παππάς, που ούτως ή άλλως έχει επιφορτιστεί με την προσέλκυση διεθνών επενδύσεων, καθώς και οι υπουργοί του οικονομικού και του αναπτυξιακού επιτελείου, ήτοι ο Γιώργος Σταθάκης, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο Πάνος Σκουρλέτης, ο Χρήστος Σπίρτζης, η Θεοδώρα Τζάκρη, ο υφυπουργός Εξωτερικών και ο γενικός γραμματέας Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων του ΥΠΕΞ, Δημήτρης Μάρδας και Γιώργος Τσίπρας αντιστοίχως, επίσης ο γενικός γραμματέας Συντονισμού Δημήτρης Παπαγιαννάκος, ο Δημήτρης Κοντοφάκας εκ μέρους του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη, αλλά και ο Στέργιος Πιτσιόρλας, πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ. Με άλλα λόγια, ο πρωθυπουργός θα βάλει στο ίδιο τραπέζι τον Στέργιο Πιτσιόρλα με τους βασικούς επικριτές υπουργούς του, στέλνοντάς τους ένα σαφές μήνυμα ότι εφεξής, ο Πιτσιόρλας θα βρίσκεται τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα στο Μαξίμου…
Ανασχηματισμός με στίγμα
Φυσικά, αυτό αποτελεί μία πρώτης τάξεως κίνηση του Αλέξη Τσίπρα προς τους «αντιδρώντες» υπουργούς, καθώς ολοένα και αυξάνονται στο Μαξίμου εκείνοι που καταλαβαίνουν -επιτέλους, με 1,5 χρόνο καθυστέρηση- ότι η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να πιεί το ποτήρι των μεταρρυθμίσεων και του συνεπαγόμενου πολιτικού κόστους. Οπότε, καλό θα ήταν να το κάνει μία ώρα αρχύτερα, ώστε να βγάλει τη χώρα από την κρίση και να κερδίσει βεβαίως και το «συμβόλαιο» με την Ιστορία. Μόνο τότε θα καταφέρει να καταγραφεί ο Αλέξης Τσίπρας στο πάνθεον των μεγάλων ηγετών, ενώ αν «πισωπατήσει», δε θα καταφέρει να κερδίσει ξανά εκλογές και… θα έχει αφήσει και μισή τη δουλειά. Οπότε, μιας και τώρα ο πρωθυπουργός παίρνει τις αποφάσεις του, οφείλει να κάνει άλλη μία κίνηση για να δείξει ότι μπορεί και θέλει να φέρει σε πέρας τις μεταρρυθμίσεις: να λάβει υπόψη του ποιοι υπουργοί αντιδρούν και είναι «απρόθυμοι» και να τους στείλει για… ξεκούραση στον επικείμενο ανασχηματισμό του φθινοπώρου.
