Ο Ζοσέ Μουρίνιο πλησιάζει στην προπονητική αθανασία συλλέγοντας τίτλους, προς θλίψη και απόγνωση των αναρίθμητων εχθρών και πολέμιών του…
ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΔΑΡΣΙΝΟ
ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗ ΤΗΣ «ΩΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ»
Το αγαπημένο χόμπι των φανς είναι η πυρά. Είναι το φυσικό επακόλουθο μίας μικρής ζωής αποθέωσης και λατρείας. Όλοι οι ήρωες γεννιούνται στα μυαλά και στη φαντασία των ανθρώπων, οι οποίοι μάχονται μεταξύ τους για να φέρουν στον δικό τους, ιδεατό, μυστικό κόσμο τους ήρωές τους πιο γρήγορα από τους συνανθρώπους τους. Έτσι κερδίζουν τον τίτλο του ειδήμονα. Μετά, σπεύδουν να σκοτώσουν τον ήρωά τους. Το φονικό όμως θέλει μαεστρία. Δεν πρέπει να γίνει πολύ νωρίς, ούτε όμως και πολύ αργά. Ο Ζοσέ Μουρίνιο είναι ένας τέτοιος ήρωας. Ένας ήρωας που πετάχτηκε στην πυρά πολύ νωρίς και συνεπώς βγήκε νικητής. Τώρα, πόσο νικητής μπορεί να είσαι όταν μετά από 200 εκατομμύρια μεταγραφών κατακτάς μόνο το Europa League, αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Ο Πορτογάλος όμως είναι ζωντανός. Κατακτητής ευρωπαϊκού τίτλου και πλέον συμμετέχων στο Champions League της νέας σεζόν.
Ζωντανός ίσον απειλή. Κάπως έτσι φαντάζει στο μυαλό μου η παρουσία του Ζοσέ Μουρίνιο στο προσκήνιο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Άλλωστε οι συμμαθητές του, οι… σειρές του -που λένε και στον στρατό- οι προπονητές δηλαδή πρώτης γραμμής που χορεύουν εν τη απουσία του, πρέπει να σκέφτονται ακριβώς το ίδιο πράγμα: «Ο Πορτογάλος δεν θα μας αδειάσει τη γωνιά». Όχι τόσο εύκολα, θα προσέθετα εγώ…
«Ομελέτες και αυγά. Μία απλή υπόθεση. Όταν δεν έχεις αυγά, δεν κάνεις ομελέτα! Εξαρτάται όμως και από την ποιότητα των αυγών. Στην υπεραγορά έχει πρώτης, δεύτερης και τρίτης ποιότητας αυγά και μερικά είναι πιο ακριβά από τα άλλα και μερικά σου κάνουν καλύτερη ομελέτα. Έτσι, όταν τα αυγά πρώτης ποιότητας είναι στο Waitrose και δεν μπορείς να πας εκεί, έχεις πρόβλημα!». Ναι. Τα παραπάνω αποτελούν μία από τις περίφημες ρήσεις του Πορτογάλου τεχνικού στο πλαίσιο του σχολιασμού του μεταγραφικού σχεδιασμού της ομάδας του. Ο Μουρίνιο σκέφτεται πάντοτε τα χρήματα, σκέφτεται πάντοτε το μπάτζετ και ποτέ δεν το έκρυβε. Παρά το γεγονός πως πολλοί τον κατηγόρησαν γι’ αυτό: «Με αυτά τα χρήματα, μπορώ να φτιάξω καλύτερη ομάδα από τον Μουρίνιο», λένε οι haters. Αυτό όμως δεν τον νοιάζει. Τον νοιάζουν μόνο τα τρόπαια. Τώρα έχει κατακτήσει 25. 25, άλλα μικρά και άλλα μεγάλα. Το μέγεθος δεν μετρά. Αυτό που μετρά είναι να μένει ζωντανός.
«Αν ήθελα μια εύκολη δουλειά, δουλεύοντας με την προστασία που θα μου πρόσφεραν αυτά που έκανα στο παρελθόν, θα έμενα στην Πόρτο… Θα καθόμουν σε μια ωραία μπλε καρέκλα, θα χάζευα το τρόπαιο του Champions League, θα υπήρχε ο Θεός και μετά από Αυτόν θα ήμουν εγώ!». Για όλα τα παραπάνω, γι’ αυτό οι 25 τίτλοι του έχουν μεγαλύτερη αξία από κάποιον που κατέκτησε 25 τίτλους μένοντας στην ίδια ομάδα. Πόρτο, Ρεάλ Μαδρίτης, Ίντερ, Τσέλσι, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όλες ομάδες πρώτης γραμμής, όλες ομάδες που οφείλουν να κατακτούν τίτλους.
Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν ο περίγελος φέτος στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Άσχημα αποτελέσματα στην Premier League, το ασήμαντο League Cup και… μηδέν μπάλα στο Europa League. Τώρα η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατέκτησε το Europa League, μάλλον εύκολα, έχει θέσει στο Champions League της νέας περιόδου και περί τα 200 εκατομμύρια ευρώ να περιμένουν για μεταγραφές. Φυσικά η αποτυχία δεν τον τρομάζει. Άλλωστε ο κυνισμός του πλησιάζει τα όρια της… αηδίας: «Αν μια ομάδα με διώξει εξαιτίας των κακών αποτελεσμάτων είναι μέσα στο παιχνίδι. Απλώς θα είμαι εκατομμυριούχος από την αποζημίωση και μετά από μερικούς μήνες θα πάω σε ένα νέο σύλλογο».
Επομένως, δεν μιλάμε για ένα κύκνειο άσμα. Μιλάμε για την αναγέννηση ενός υπερόπτη, εγωκεντρικού πλην όμως ιδιοφυούς προπονητή. Ενός τύπου ο οποίος νομίζει ότι θα μπορούσε να είναι ο Τζορτζ Κλούνι: «Αν έκαναν την ζωή μου ταινία, νομίζω θα έπρεπε να προσλάβουν τον Τζορτζ Κλούνι να με παίξει. Είναι ένας φανταστικός ηθοποιός και η γυναίκα μου πιστεύει πως θα ήταν ο ιδανικός!»…
