Με το προφίλ του πρώτου… Έλληνα πρωθυπουργού που θα τηρήσει αυτά που έχει υπογράψει μετέβη την περασμένη εβδομάδα στο Βερολίνο ο Κυριάκος Μητσοτάκης, για εκ του σύνεγγυς συναντήσεις με την γερμανίδα καγκελάριο, Άνγκελα Μέρκελ και τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Και, σύμφωνα με όλες τις συγκλίνουσες πληροφορίες, ο πρόεδρος της ΝΔ κέρδισε το στοίχημα της αξιοπιστίας, αντιμετωπίστηκε από τους συνομιλητές του ως ένας μελλοντικός σοβαρός και «σταθερός» συνομιλητής και αυτό αναμένεται να επισφραγίσει τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα το αμέσως επόμενο διάστημα…
Αν κάτι έχει αποδειχθεί καθ’ όλη την διάρκεια της ελληνικής κρίσης, αυτό είναι ότι μεταξύ όλων των δανειστών –ακόμη κι όταν παρατηρούνται διαφωνίες που κρατούν απέναντι την Ευρώπη και το ΔΝΤ- τον πλέον βαρύνοντα ρόλο για τις εξελίξεις τον παίζει η Γερμανία. Μάλιστα, ειδικά επί καγκελαρίας της Άνγκελα Μέρκελ και επί υπουργίας του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, επί της ουσίας το Βερολίνο έχει καταφέρει να βάλλεται… πανταχόθεν για την δημιουργία μίας «γερμανικής Ευρώπης».
Ανάγκη ρεαλισμού
Βεβαίως, το κατά πόσον η παρούσα κατάσταση της Ευρώπης είναι γοητευτική για τους λαούς της είναι μια άλλη, μεγάλη συζήτηση. Σε κάθε περίπτωση, ίδιον ενός σοβαρού και υπεύθυνου πολιτικού είναι να ξέρει να αναγνωρίζει και να αποδέχεται την πραγματικότητα, πριν.. προσπαθήσει να την αλλάξει. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, λοιπόν, παρότι ορισμένες από τις προτάσεις του δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς στο Βερολίνο, μετέβη στην γερμανική πρωτεύουσα γνωρίζοντας πολύ καλά ότι αν δείξει ότι είναι αξιόπιστος στην γερμανική πολιτική ηγεσία, τότε και μόνο τότε μπορεί να κερδίσει πράγματα για τη χώρα του. Άλλωστε, αν έχει καταλάβει κάτι καλά ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αυτό είναι πως ο ρόλος της Γερμανίας στις ευρωπαϊκές υποθέσεις και στην εξέλιξη του ελληνικού προγράμματος είναι κλειδί για κάθε απόφαση. Και αυτή ακριβώς είναι και η διαφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ: ενώ, δηλαδή, ο νυν πρωθυπουργός νόμιζε ότι επειδή θα είχε «νωπή λαϊκή εντολή» θα έκανε τη Γερμανία να υποχωρήσει, ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνωρίζει πολύ καλά εξαιτίας και της αγγλοσαξονικής κουλτούρας του ότι πρέπει να αποδέχεται την πραγματικότητα. Και πως όταν και αν κερδίσει εκλογές και γίνει πρωθυπουργός, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται από το Βερολίνο ως αξιόπιστος συνομιλητής. «Αν την αξιοπιστία του την αναγνωρίζει το Βερολίνο, τότε θα είναι αξιόπιστος στα μάτια όλων των Ευρωπαίων, αλλά και του ΔΝΤ», όπως ακριβώς υποστηρίζει κορυφαίο στέλεχος της ΝΔ, που βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή με τον πρόεδρο του κόμματος.
Εικόνα σοβαρότητας
Σύμφωνα με πληροφορίες, λοιπόν, όταν ο πρόεδρος της ΝΔ έφυγε από το Βερολίνο, αποχώρησε με ικανοποίηση αλλά ταυτόχρονα άφησε και πίσω του το ίδιο συναίσθημα. Παρά το γεγονός ότι οι συζητήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη με την Άνγκελα Μέρκελ και με το Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν είχαν μόνο καλές στιγμές, αλλά και κακές, ο πρόεδρος της ΝΔ κέρδισε δύο στοιχήματα: πρώτον, να πείσει ότι είναι σοβαρός και πως εννοεί αυτά που λέει. Και, δεύτερον ότι είναι αξιόπιστος και όχι μόνο εννοεί αυτά που λέει, αλλά θα τα κάνει και πράξη!
Μ’ άλλα λόγια, οι συνομιλητές του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης συγκράτησαν την εικόνα ενός πολιτικού αρχηγού ο οποίος μπορεί να γίνει ο πρώτος πρωθυπουργός που θα τηρεί αυτά που έχει ο ίδιος υπογράψει! Συν τοις άλλοις, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν ο πρώτος που, σύμφωνα με πληροφορίες, έδωσε στους συνομιλητές του να καταλάβουν ότι σέβεται τη συνέχεια του κράτους και πως δεν πρόκειται να κατέβει στις ελληνικές εθνικές εκλογές –οψέποτε κι αν αυτές γίνουν- με σημαία το… «ξήλωμα» δεσμεύσεων της παρούσης κυβέρνησης.
Αποδοτικό μείγμα πολιτικής
Συν τοις άλλοις, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως παραδέχεται «γαλάζιο» στέλεχος με γνώση των συσχετισμών στο Βερολίνο, είχε εξαρχής ένα πλεονέκτημα: ότι μιλάει την ίδια γλώσσα με την καγκελάριο Μέρκελ και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, υπό την έννοια ότι ένας φιλελεύθερος κεντροδεξιός συνομιλούσε με δύο επίσης… φιλελεύθερους κεντροδεξιούς. Για παράδειγμα, σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέπτυξε στους συνομιλητές του το γιατί «οι φόροι σκοτώνουν τους φόρους» και τις εκτιμήσεις του για το πώς το μείγμα της κυβερνητικής πολιτικής θα βουλιάξει την οικονομία, βρήκε απέναντί του δύο πολιτικούς που επίσης πιστεύουν τα ίδια. Βεβαίως, όπως επισημάνθηκε στον πρόεδρο της ΝΔ, «κάθε κράτος είναι κυρίαρχο. Στο Μνημόνιο τίθενται οι στόχοι, αλλά η κάθε κυβέρνηση είναι ελεύθερη να επιλέξει εκείνη τα μέσα για να επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί». Ωστόσο, κατέστη σαφές ότι ούτε στο Βερολίνο συμφωνούν με την τακτική της υπερφορολόγησης, στην οποία έχει καταλήξει η κυβέρνηση Τσίπρα προκειμένου να αποφύγει την περικοπή κρατικών δαπανών και… σπαταλών.
Συν τοις άλλοις, ο πρόεδρος της ΝΔ βρήκε ευήκοα ώτα –αλλά όχι συνομιλητές έτοιμους να πουν τα «ναι»- και ως προς την πρότασή του για μείωση του στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος στο 2% του ΑΕΠ, έναντι του 3,5% που έχει υπογράψει η ελληνική κυβέρνηση. Όπως προαναφέρθηκε, η πρότασή του αυτή αντιμετωπίστηκε με καχυποψία, επειδή αλλάζει τους υπολογισμούς για το ελληνικό χρέος. Ωστόσο, οι συνομιλητές του άφησαν ανοιχτό το ενδεχόμενο επανεξέτασης αυτού του στόχου, εφόσον ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης τους αποδείξει ότι εφαρμόζει τις δεσμεύσεις και πως φέρνει την αλλαγή στην οικονομία.
Εξελίξεις προ των πυλών
Βεβαίως, με δεδομένο ότι οι συναντήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη με την γερμανίδα καγκελάριο και τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας έγιναν χωρίς δηλώσεις και με συμφωνημένη «ρήτρα εχεμύθειας», είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρει κανείς επακριβώς τους διαλόγους, τις αντιρρήσεις, τα πεδία συμφωνίας και διαφωνίας. Ωστόσο, το κατά πόσον επιβεβαιώνεται ή όχι το ρεπορτάζ του «AΡΘΡΟΥ» για την νίκη Μητσοτάκη στην μάχη της αξιοπιστίας, θα φανεί το επόμενο διάστημα. Κι αυτό διότι, ενώ ως τώρα αρκετές φορές το Βερολίνο έχει λειτουργήσει κατευναστικά στην ελληνική κρίση, υπό τον φόβο νέας πολιτικής αστάθειας στην Ελλάδα, φαίνεται ότι σε αυτή την συγκυρία δεν έχει κανέναν λόγο να το κάνει. Κι αυτό όχι μόνο επειδή η Γερμανία έχει εκλογές το φθινόπωρο. Αλλά και διότι στο Βερολίνο ωριμάζει η σκέψη ότι ακόμη κι αν προκύψει αστάθεια στην Ελλάδα, μπορεί η επόμενη πολιτική κατάσταση να είναι καλύτερη από την τωρινή…
