Ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα επαγγέλματα τα χρόνια της κρίσης, είναι αυτό του αγρότη…
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΗ ΒΕΡΟΥΤΗ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ, ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΟ, ΜΗΧΑΝΙΚΟ
Διάφορες φωνές ακούγονται για την αδικία της διαφορετικής φορολόγησης των αγροτών και την επιθυμία των να εξισωθούν οι συντελεστές και το αφορολόγητο των αγροτών με εκείνο οποιουδήποτε άλλου επαγγέλματος. Στη συλλογιστική αυτή προτάσσονται οι οδηγίες του Συντάγματος για ισοβαρή φορολόγηση εκάστου Έλληνα πολίτη, ανάλογα με τις δυνατότητές του, το γεγονός ότι με την τεχνολογία και την μηχανοποίηση της αγροτικής καλλιέργειας οι αγρότες δεν είναι πια κατ’ανάγκην και εργάτες, και διάφορα άλλα περί ισότητας.
Παρόλα αυτά, η αγροτική ενασχόληση παραμένει μια σκληρή και δύσκολη δουλειά που διαλέγουν λίγοι, και τεράστιο ποσοστό των χωραφιών της χώρας παραμένουν ανενεργά και εκτός παραγωγής.
Ένα από τα βασικά επιχειρήματα που δικαιολογούν αυτή τη σταδιακή απομάκρυνση της χώρας από την αγροτική παραγωγή, αποτελεί το γεγονός πως η αύξηση του επιπέδου διαβίωσης αυξάνει το κόστος των εργατικών.
Σε συνδυασμό με την υψηλή σημερινή φορολόγηση και ειδικά το ΦΠΑ που επιβαρύνει υλικά απαραίτητα για την αγροτική παραγωγή, συν τους φόρους στα καύσιμα που είναι απαραίτητα για τις εργασίες της γης, πολλές φορές είναι φτηνότερο να εισάγει κάποιος αγροτικά προϊόντα και πρώτες ύλες από χώρες με χαμηλότερα εργατικά κόστη και φορολόγηση ή υψηλότερο βαθμό βιομηχανοποίησης της αγροτικής παραγωγής, απ’ ότι να τα παράγει μέσα στη χώρα μας.
Πριν χρόνια, ένας συνεργάτης μού είχε εξηγήσει πως ενώ είχε κληρονομήσει έναν σημαντικού μεγέθους πορτοκαλεώνα στην Αργολίδα, με χιλιάδες δέντρα, άφηνε να σαπίσουν τα πορτοκάλια πάνω στα δέντρα χωρίς να τα μαζέψει, για τον απλούστατο λόγο πως η τιμή που του έδινε τότε ο μεσάζοντας (τον οποίον δεν ήταν δυνατόν να παρακάμψει βάσει νομοθεσίας) ήταν μικρότερη από το πραγματικό κόστος συλλογής των καρπών. Δηλαδή ενώ μπορούσε να πουλήσει περίπου €0,12 το κιλό στον μεσάζοντα τότε, το κόστος φροντίδας των δέντρων και η συλλογή των καρπών ξεπερνούσε τα €0,15 το κιλό, οπότε όσο περισσότερα παρήγαγε τόσο μεγαλύτερη ζημιά θα έγραφε. Σημαντικά κόστη, μου είχε εξηγήσει ήταν τόσο οι ασφαλιστικές εισφορές στα μεροκάματα που έπρεπε να πληρώσει για να είναι νόμιμος, όσο και το ΦΠΑ στα υλικά (που τότε ήταν 19%).
Κάπως έτσι, με τις διεθνείς εμπορεύσιμες τιμές σε συνεχή πίεση από τους αγρότες άλλων χωρών οι οποίες μπορούν να λειτουργούν με χαμηλά μεροκάματα ή χωρίς φορολογικές επιβαρύνσεις, συν το στρεβλό καθεστώς υποχρεωτικότητας χρήσης μεσαζόντων στη χώρα μας για τους παραγωγούς αγροτικών προϊόντων, χωρίς οργανωμένα δημοπρατήρια πουθενά στη χώρα, συμφέρει να εισάγει κάποιος πορτοκάλια Βαλένσια από την Ισπανία ή την Νότια Αμερική, με τιμή €0,50 το κιλό που πουλιέται τελικά στην λιανική 20%-30% παραπάνω, παρά να αγοράσει από έναν μεσάζοντα €0,55 ο οποίος έχει δώσει στον παραγωγό €0,12 δηλαδή κάτω από το κόστος του!
Τα δικά μας πορτοκάλια και χιλιάδες άλλα προϊόντα σαπίζουν στα δέντρα μας, επειδή ιδεοληπτικά επιμένουμε να χρεώσουμε ΦΠΑ και τεράστιες εισφορές και φόρους κατανάλωσης στην αγροτική παραγωγή, προκειμένου να πληρώνουμε 48χρονες Αλέκες €486 το μήνα πρόωρη σύνταξη ανήλικου τέκνου για 30-40 χρόνια.
Η χώρα μας, εύφορη όσο λίγες, έχει μόνο 70% επάρκεια τροφίμων σήμερα, κυρίως λόγω της ανόητης αγροτικής πολιτικής, η οποία δεν αναγνωρίζει πως για να ανταγωνιστεί σε έναν διεθνώς εμπορεύσιμο τομέα κάποιος στη χώρα, δεν είναι δυνατόν να παράγει επωμιζόμενος ασύλληπτους φόρους που ψυχανεμίζονται οι κρατιστές. Φανταστείτε την τύχη της Ναυτιλίας μας αν δεν προστατευόταν συνταγματικά από την αυθαίρετη επιβολή φορολόγησης του κάθε κρατιστή!
Σκεφτείτε πως χάρη στην υπερφορολόγηση ο Τουρισμός μας καταφέρνει να έχει για όλη τη χώρα παρόμοιο αριθμό τουριστικών αφίξεων με ένα μικρό νησάκι της Ισπανίας, την Ίμπιζα.
Δυστυχώς, σε έναν ραγδαία μεταβαλλόμενο κόσμο, η επάρκεια τροφής μιας χώρας είναι στρατηγικό απαιτούμενο, ειδικά εφόσον έχει αναζωπυρωθεί η συζήτηση για την έξοδο από το ευρώ, το οποίο αποτελεί και διεθνές συνάλλαγμα για εισαγωγές, όμως σε περίπτωση που λείψει θα πεινάσουμε όλοι αν δεν έχουμε επάρκεια τροφίμων.
Είναι ντροπή να πρέπει να μας υποχρεώσουν οι ίδιοι οι αγρότες να καταλάβουμε πως η αγροτική παραγωγή είναι πρωταρχικό στρατηγικό προαπαιτούμενο για την επιβίωση μιας χώρας.
Βέβαια, οι αγρότες υπήρξαν από τους πρώιμους στόχους της Κομμουνιστικής Επανάστασης της ΕΣΣΔ, με τα γνωστά Κολχόζ του σ/φου Λένιν. Όμως τότε ο Λαός δεν ψήφιζε, και τελικά το αποτέλεσμα εκείνης της πολιτικής ήταν να πεινάσει ο κόσμος.
Αν δεν καταλάβουμε εγκαίρως πως ο Αγρότης δεν είναι ένα επάγγελμα σαν τον κουρέα, αλλά επάγγελμα ίσης σημασίας για την κοινωνία με του πιλότου του μαχητικού αεροσκάφους, θα έχουμε την κατάληξη όλων των ανόητων.
Χώρια που η επιβάρυνση στο Εμπορικό Ισοζύγιο από την μη-επάρκεια τροφίμων στη χώρα, έχει και διαστάσεις πολύ μεγαλύτερες από τις όποιες φοροαπαλλαγές είναι τυχόν απαραίτητες για να λειτουργήσει στρατηγικά, σωστά και απρόσκοπτα η Αγροτική μας παραγωγή, όπως λειτουργεί η Ναυτιλία μας και μας ωφελεί πολλαπλά.
Αλλιώς ετοιμαστείτε να υποστείτε επιδρομές στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς σας, σε περίπτωση που το τσίρκο μας ρίξει στα βράχια.