Η φράση «ηθικό πλεονέκτημα» έγινε… της μόδας όταν ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να διεκδικεί την εξουσία, από τότε που «μεγάλωσε» και από κόμμα του 3%, έφτασε στην δεύτερη θέση του πολιτικού σκηνικού και στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το σημερινό κυβερνών κόμμα πολιτεύθηκε με βάση αυτό το «ηθικό πλεονέκτημα», το μετέτρεψε σε επιχείρημα για την νίκη του και σε χαλί κάτω από το οποίο έκρυψε την ένδεια των προτάσεών του και κάπως έτσι, οι ΣΥΡΙΖΑίοι μετακόμισαν από την Κουμουνδούρου στο Μέγαρο Μαξίμου. Έκτοτε, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και πλέον, η φράση «ηθικό πλεονέκτημα» αποτελεί το… πιο σύντομο ανέκδοτο. Όμως, είναι ανέκδοτο σε ό,τι αφορά την Αριστερά. Γιατί η περίπτωση της ΕΡΤ και μόνο είναι αρκετή για να καταδείξει ότι το «ηθικό πλεονέκτημα» υπάρχει. Αλλά ανήκει στην Δεξιά…
Ο ΣΥΡΙΖΑ «διαφήμιζε» το «ηθικό πλεονέκτημά» του προκειμένου να καλύψει την φτώχεια στην πολιτική, στις θέσεις και στο πρόγραμμά του. Όλοι ή σχεδόν όλοι, ακόμη και ο σκληρός πυρήνας των ψηφοφόρων του, ήξεραν βαθιά μέσα τους ότι αυτά που υποσχόταν πριν δύο χρόνια στη Θεσσαλονίκη ο Αλέξης Τσίπρας, περί «σκισίματος του Μνημονίου» και «διαγραφής μεγάλου μέρους του χρέους», ήταν αδύνατο να γίνουν. Οι ευρωπαϊκοί συσχετισμοί δυνάμεων και ισχύος είναι δεδομένοι και ήταν προφανές, για κάποιον που διαθέτει στοιχειώδη κοινή λογική, ότι δεν επρόκειτο να… γονατίσει όλη η Ευρώπη για να ηρωοποιήσει κάποιον που τους καθύβριζε και ήθελε να τινάξει στον αέρα όλες τις δεσμεύσεις της χώρας, εκθέτοντας τους υπόλοιπους Ευρωπαίους ηγέτες στους ψηφοφόρους τους.
Η πολιτική μάχη της ΕΡΤ
Βεβαίως, όπως έχει πολλάκις λεχθεί, πέραν του «ηθικού πλεονεκτήματος», ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε την εκλογική μάχη του Ιανουαρίου του 2015 έχοντας δημιουργήσει ένα βασικό πολιτικό σύμβολο, που μετατράπηκε ευφυώς σε πολιτικό όπλο του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά. Ο λόγος, φυσικά για την περίφημη… «μάχη της ΕΡΤ», όταν ο Αλέξης Τσίπρας κατήγγειλε «αντιδημοκρατικές αυθαίρετες πρακτικές», στηλίτευσε το «μαύρο στον πλουραλισμό, στην ενημέρωση, στη Δημοκρατία» και υποσχέθηκε ότι θα αποκαταστήσει αυτή την «αδικία». Οι πολίτες, στην πλειονότητά τους, δεν συγκινήθηκαν από τα ασφυκτικά περιθώρια στα οποία είχε εγκλωβιστεί η κυβέρνηση Σαμαρά, ούτε από την ανάγκη να τηρηθούν οι δεσμεύσεις και οι αριθμητικοί στόχοι των απολύσεων στο Δημόσιο για να μην χρεοκοπήσει η χώρα. Αντιθέτως, ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να «τεκμηριώσει» το όπλο του «ηθικού πλεονεκτήματος» όταν «έντυσε» την εξαγγελία του περί αποκατάστασης και ανοίγματος της ΕΡΤ με φανφάρες περί αποκατάστασης της Δημοκρατίας και του πλουραλισμού.
Και πράγματι, το έκανε. Όταν έγινε κυβέρνηση, μία από τις πρώτες -και από τις ελάχιστες…- προεκλογικές εξαγγελίες που τηρήθηκαν ήταν το άνοιγμα της ΕΡΤ. Και, μάλιστα, αυτό έγινε αδιακρίτως: χωρίς καμία αξιολόγηση, χωρίς πρόβλεψη για κάποια οικονομία, χωρίς καν να δουν πόσοι χρειάζονται και τί θα κάνουν. Όσοι χαρακτηρίστηκαν ως «απολυμένοι της ΕΡΤ» επέστρεψαν στο Ραδιομέγαρο της Μεσογείων, αποκαταστάθηκαν τα προνόμιά τους, πήραν τους μισθούς τους και αποζημιώθηκαν και για όσους είχαν… στερηθεί και πλέον, η ΕΡΤ έχει γίνει ξανά αυτός ο θηριώδης γίγαντας, που επιβαρύνει κάθε δίμηνο τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος όλων μας μόνο και μόνο για να συντηρούνται τρία κανάλια-ντουντούκες της κυβερνητικής πολιτικής.
Για ποιο ηθικό πλεονέκτημα μιλάμε;
Ως τώρα, βεβαίως, δεν φαίνεται πώς συνδέεται το κλείσιμο και το άνοιγμα της ΕΡΤ με το ηθικό πλεονέκτημα και με το δίλημμα αν αυτό είναι… αριστερό ή δεξιό. Κι όμως, είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Η ΕΡΤ -κακά τα ψέματα- ουδέποτε ήταν ανεξάρτητη. Η δημόσια τηλεόραση και όλα τα δημόσια ΜΜΕ, όπως και το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, ήταν εξαρτώμενα από την κυβέρνηση και χρησιμοποιούνταν από την εκάστοτε κυβέρνηση για να προπαγανδίζεται η κυβερνητική πολιτική και για να εξωραΐζονται άσχημες καταστάσεις, αποτυχίες, γκάφες και κυβερνητικές κρίσεις.
Αυτό ήταν και επί Σαμαρά, αυτό ήταν και πριν, αυτό είναι και τώρα. Είναι άγραφος αλλά πάντοτε επιβεβαιωμένος κανόνας ότι η ΕΡΤ δεν αλλάζει ποτέ γραμμή γιατί… αλλάζει γραμμή όταν αλλάζει η κυβέρνηση. Η μία και μοναδική γραμμή της ΕΡΤ ήταν και είναι η εξής: «στηρίζουμε την κυβέρνηση».
Με άλλα λόγια, σε μία συγκυρία που τα ιδιωτικά κανάλια και πολλά ΜΜΕ είχαν αρχίσει να «ανακαλύπτουν» τις «αυτοκτονίες λόγω Μνημονίου», τους «συνταξιούχους που υποφέρουν», τα «νοσοκομεία που ξεχειλίζουν στις εφημερίες» και τα «θρίλερ της επόμενης διαπραγμάτευσης», η κυβέρνηση Σαμαρά είχε δίπλα της την ΕΡΤ να εξωραΐζει τις κρίσεις, να καθησυχάζει τους πολίτες για το μέλλον της χώρας, να δείχνει μία… εικονική πραγματικότητα. Και η ΕΡΤ έκανε πολύ καλά τη δουλειά της, βοηθώντας τα μάλα την κυβέρνηση Σαμαρά. Παρά ταύτα, ο Αντώνης Σαμαράς και η τότε κυβέρνηση «θυσίασαν» το μοναδικό όργανο προπαγάνδας που διέθεταν, προκειμένου να τηρήσουν τους στόχους του Μνημονίου και να μην χρειαστεί να προβούν σε άλλα «λουκέτα» που συνεπάγονταν εθνικούς κινδύνους. Υπενθυμίζεται ότι το δίλημμα ήταν «ή ΕΡΤ ή Αμυντική Βιομηχανία», κάτι που σε απλά ελληνικά θα σήμαινε ότι θα έμενε ο στρατός χωρίς… σφαίρες!
Η κυβέρνηση Σαμαρά, λοιπόν, θυσίασε τον βραχίονα της προπαγάνδας της για το καλό της χώρας. Και ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι «βρήκε την κατάσταση έτσι» και να μην επιβαρύνει ξανά τη χώρα με 2.500 δημοσίους υπαλλήλους, έθεσε πάνω απ’ όλα την ανάγκη για τη δική του προπαγάνδα. Τώρα, ποιος είναι ο ηθικός;
