Την τελευταία ευκαιρία σωτηρίας και παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωζώνη και, γενικώς, τον… αναπτυγμένο κόσμο διαχειρίζεται η κυβέρνηση, καθώς όσο περνούν οι μέρες και δεν προκύπτει συμφωνία με τους δανειστές, τόσο πληθαίνουν τα απειλητικά μηνύματα που λαμβάνει σύσσωμο το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Πρόκειται για μηνύματα που συγκεφαλαιώνονται στην φράση «τέταρτο Μνημόνιο δε θα υπάρξει». Μ’ άλλα λόγια, αν αποτύχει το τρίτο Μνημόνιο λόγω ανικανότητας ή αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης, ουδείς εκ των Ευρωπαίων θα σπαταλήσει κι άλλο πολιτικό κεφάλαιο για να σώσει για… τέταρτη φορά την Ελλάδα. Αντιθέτως, θα αφήσουν τη χώρα μας στη μοίρα της, με ό,τι συνεπάγεται αυτό…
Το παραπάνω μήνυμα έχει φτάσει στο επιτελείο όλων των ευρωπαϊκών κομμάτων και, μάλιστα, από πολλές πηγές. Είτε πρόκειται για τον Αλέξη Τσίπρα και το Μαξίμου, είτε για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, είτε για την Φώφη Γεννηματά ή τον Σταύρο Θεοδωράκη, όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί των κομμάτων του ευρωπαϊκού τόξου έχουν έρθει αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα: η Ελλάδα έχει ήδη σπαταλήσει δύο ευκαιρίες και τώρα προσπαθεί να διαχειριστεί την τρίτη. Και, ως γνωστόν, στην τρίτη… «καίγεται». Μ’ άλλα λόγια, τέταρτη ευκαιρία για τη χώρα δε θα υπάρξει. Αυτό πρώτος το κατάλαβε ο πρωθυπουργός, καθώς ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι στον Αλέξη Τσίπρα διαμηνύθηκε αμέσως μετά τις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου ότι «ουδείς στην Ευρώπη θα ανεχθεί άλλα πολιτικά παιχνίδια».
Ανησυχία Μητσοτάκη
Προχθές, είχε την ευκαιρία να το διαπιστώσει με τα ίδια τα μάτια και τα αφτιά και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης άκουσε τον πρόεδρο της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και την Γερμανίδα καγκελάριο, Άνγκελα Μέρκελ, να λένε αυτό ακριβώς: ότι καμία χώρα της κεντρικής ή της βόρειας Ευρώπης δε θα μπει ξανά στην λογική να σώσει την Ελλάδα. Μ’ άλλα λόγια, αν το τρίτο Μνημόνιο αποτύχει, τότε η Ελλάδα θα αφεθεί στην τύχη της να καταρρεύσει, να παρασυρθεί από την δίνη της άτακτης χρεοκοπίας και θα βρεθεί εκτός ευρώ, εν μέσω μίας πρωτοφανούς ιστορικά ανθρωπιστικής και οικονομικής κρίσης.
Ο πρόεδρος της ΝΔ, μάλιστα, άκουσε την Άνγκελα Μέρκελ να τού λέει ότι «δεν μπορεί να υπάρξει άλλο αδιέξοδο όπως αυτό του περασμένου καλοκαιριού», ενώ τον πληροφόρησε ότι τώρα πλέον, λόγω της πολιτικής ζημιάς που έχει υποστεί στην Γερμανία από το προσφυγικό, η ίδια δεν έχει το πολιτικό κεφάλαιο για να υποστηρίξει την ανάγκη ενός τέταρτου Μνημονίου. «Δεν μπορώ να περάσω από την Μπούντεσταγκ τέταρτο πακέτο δανειοδότησης. Θα έχω πρόβλημα με την σταθερότητα της κυβέρνησής μου», φέρεται να είπε η Γερμανίδα καγκελάριος στον Κυριάκο Μητσοτάκη, καθιστώντας σαφές ότι η Ελλάδα διαχειρίζεται ήδη την τελευταία ευκαιρία της. Μάλιστα, κατά πολλούς, δεν είναι τυχαίο ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης φόρεσε την φανέλα της Εθνικής Ελλάδας σε ό,τι αφορά στο προσφυγικό, ενώ ταυτόχρονα δηλώνει ότι «δεν βιάζεται να κυβερνήσει». Η δήλωση αυτή δεν έχει να κάνει με την αφελή ερμηνεία ότι… δεν θέλει να «καεί» πολιτικά, αλλά είναι η ειλικρινής πρόθεση του προέδρου της ΝΔ να μην ρίξει νερό στον μύλο της πολιτικής αποσταθεροποίησης, που θα μπορούσε να οδηγήσει την κυβέρνηση σε πτώση, τη χώρα σε μακρά ακυβερνησία και, άρα το πρόγραμμα σε εκτροχιασμό.
Τέλος ανοχής και υπομονής
Βεβαίως, όπως προαναφέρθηκε, τα λεγόμενα της Άνγκελα Μέρκελ δεν τα ακούει πρώτος ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο πρωθυπουργός, αλλά και κάθε κυβερνητικό στέλεχος που έχει επαφές με το εξωτερικό, αλλά ακόμη και Έλληνες ευρωβουλευτές, έχουν εισπράξει ένα κλίμα δυσφορίας για την Ελλάδα. Μ’ άλλα λόγια, η Ελλάδα σιγά σιγά έχει καταφέρει να εξαντλήσει την υπομονή όλων. Και, μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρωθυπουργός να κοκορεύονται ακόμη για την «περήφανη» διαπραγμάτευση του 2015, ωστόσο αυτή η διαπραγμάτευση έχει σοβαρές επιπτώσεις: αν και οι Ευρωπαίοι αποφάσισαν, τελευταία στιγμή, να μην ρισκάρουν την ακεραιότητα της Ευρωζώνης και να διασώσουν εκ νέου τη χώρα, ταυτόχρονα με την απόφασή τους αυτή εξήντλησαν κάθε υπομονή και κάθε περιθώριο ανοχής που υπήρχε για τη Ελλάδα. Ολοένα και περισσότεροι στην Ευρώπη πείθονται πλέον πως η Ελλάδα είναι ένα «αποτυχημένο κράτος» (failed state, στην διπλωματική ορολογία) που ούτε θέλει, αλλά ούτε και μπορεί να μεταρρυθμιστεί για να καταστεί βιώσιμο και να παραμείνει στη πρώτη ταχύτητα του πολιτισμένου κόσμου.
Άλλωστε, εδώ που τα λέμε, δεν βοηθά και η σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες που βρέθηκαν σε κρίση: η Πορτογαλία βγήκε από το Μνημόνιο και γύρισε σελίδα, η Ιρλανδία «πετάει» σπάζοντας το ένα μετά το άλλο τα ρεκόρ της ανάπτυξης και της μείωσης της ανεργίας, ενώ η Ισπανία απέφυγε το Μνημόνιο προωθώντας σκληρές μεταρρυθμίσεις. Όμως, ακόμη και η Κύπρος, που υπέστη το κούρεμα των καταθέσεων και την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματός της, έχει ήδη βγει από το Μνημόνιο έναν χρόνο νωρίτερα απ’ ό,τι προβλεπόταν! Μ’ άλλα λόγια, έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι το θέμα δεν είναι η… λάθος συνταγή, αλλά η αδυναμία της Ελλάδας να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις και η ανεπάρκεια του πολιτικού της προσωπικού να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, να αντιληφθεί τις απαιτήσεις της νέας εποχής και να εφαρμόσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
