ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, ΤΡΙΚΛΟΠΟΔΙΕΣ ΣΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ, ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΙΣ ΨΗΦΙΣΜΕΝΕΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΑ ΤΩΝ ΕΦΑΡΜΟΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΟΥΤΕ ΘΕΛΕΙ, ΟΥΤΕ ΜΠΟΡΕΙ
Η κυβέρνηση έχει ήδη περάσει στο… άλλο στάδιο μετά την ψήφιση των μέτρων και η προπαγάνδα του Μεγάρου Μαξίμου επιχειρεί να πείσει ότι η χώρα και η οικονομία γυρίζουν σελίδα, χάρη στην υπαρκτή προοπτική να κλείσει, επιτέλους, η δεύτερη αξιολόγηση του τρίτου Μνημονίου. Άλλωστε, αυτό το επικοινωνιακό “αφήγημα” «πατάει» πάνω στις πραγματικές ανάγκες και επιθυμίες της κοινωνίας, που θέλει διακαώς να ακούσει ότι ο κατήφορος τελείωσε και τα χειρότερα είναι πίσω μας. Ωστόσο, όσο κι αν η επικύρωση των μέτρων από την Βουλή, αλλά και το αυριανό Eurogroup, έχουν τη σημασία τους για την παραμονή της χώρας στο ευρώ, η κοινωνία οφείλει να κρατά μικρό καλάθι. Γιατί άλλο πράγμα είναι η ψήφιση των μέτρων, άλλο η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων. Και η κυβέρνηση σε κάθε ευκαιρία δείχνει πως, ό,τι κι αν ψηφίζει στη Βουλή, στη συνέχεια αρνείται ή αποφεύγει να εφαρμόσει όλα εκείνα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τη χώρα να αποκτήσει ένα οικονομικό και παραγωγικό μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης, αφήνοντας πίσω της τα Μνημόνια, την κατάσταση οιονεί χρεοκοπίας, την αδυναμία δανεισμού και την διεθνή επιτροπεία.
Η στρεβλή αντίληψη που έχει η κυβέρνηση και συνολικά ο ΣΥΡΙΖΑ για τα Μνημόνια και την ανάγκη των μεταρρυθμίσεων αποδεικνύεται κάθε μέρα που περνά. Αρκεί μόνο να επικαλεστεί κανείς τί δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας την Πέμπτη, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, όταν είχε ολοκληρωθεί η σχετική ψηφοφορία στη Βουλή. «Η Ελλάδα τήρησε κατά γράμμα τις υποχρεώσεις της. Πλέον, η μπάλα είναι στο γήπεδο των δανειστών», υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, ο έλληνας πρωθυπουργός, κομπορρημονώντας επειδή είχαν ψηφιστεί λίγο νωρίτερα στη Βουλή τα επώδυνα μέτρα, αποτέλεσμα της επί έναν ολόκληρο χρόνο καθυστέρηση της κυβέρνησης να πιει το πικρό ποτήρι του πολιτικού κόστους. Ωστόσο, το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι οι νόμοι που ψηφίζονται, αλλά… το ότι μετά δεν εφαρμόζονται! Από νόμους δεν έχουμε παράπονο. Αντιθέτως, στην Ελλάδα επικρατεί πολυνομία. Όμως, το θέμα είναι πως οι νόμοι δεν εφαρμόζονται. Γι’ αυτό και η χώρα παραμένει κολλημένη στην λάσπη της χρεοκοπίας και της διεθνούς οικονομικής ανυποληψίας. Όχι γιατί δεν ψηφίζει νόμους, αλλά διότι δεν τους εφαρμόζει αμέσως μετά. Και, όπως αποδείχθηκε από την δήλωση του πρωθυπουργού, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύει να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο. Εξ ου και ο Αλέξης Τσίπρας θεώρησε ότι… με την ψήφιση ορισμένων μέτρων «καθάρισε» και έχει τηρήσει τις υποχρεώσεις του.
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ, ΟΠΩΣ ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ, ΛΙΓΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ, ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΌΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΘΕΜΑ
Διαρκής υπονόμευση
Με αυτά τα δεδομένα, ουδείς θα πρέπει να έχει ψηλά τον πήχη των προσδοκιών για την παρούσα κυβέρνηση, αλλά και για την πορεία της οικονομίας, της κοινωνίας, της ανεργίας και της χώρας. Κι αυτό διότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει αναγάγει σε… επιστήμη την τέχνη (και) των προηγούμενων κυβερνήσεων: δηλαδή, το να ψηφίζει μέτρα και μεταρρυθμίσεις, προσπαθώντας στη συνέχεια να μην εφαρμοστεί καμία απ’ αυτές!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι ιδιωτικοποιήσεις: η κυβέρνηση κατάφερε πριν έναν χρόνο, προβάλλοντας παράλογες και επιπρόσθετες απαιτήσεις της τελευταίας στιγμής, να τινάξει στον αέρα την συμφωνημένη ιδιωτικοποίηση του ΔΕΣΦΑ στην αζέρικη Socar. Και, για να περάσουν οι δύο μείζονες αποκρατικοποιήσεις του Ελληνικού και του λιμανιού του Πειραιά, χρειάστηκε οι δανειστές να τις θέσουν ως προαπαιτούμενα για να κλείσει το Μνημόνιο και να συνεχιστεί η οικονομική αιμοδοσία της χώρας ώστε να μην χρεοκοπήσει. Όμως, ακόμη κι έτσι, πολλοί συναρμόδιοι υπουργοί προσπαθούν να βάλουν τρικλοποδιές σε κάθε βήμα των ιδιωτικοποιήσεων, με την κρυφή ελπίδα προφανώς να… αποθαρρυνθούν οι επενδυτές και στη συνέχεια να μπορεί η κυβέρνηση να υποστηρίξει προς τους δανειστές ότι… δεν φταίει, αφού οι επιχειρηματίες μετάνιωσαν και άλλαξαν τα σχέδιά τους! Μόνο τις τελευταίες δέκα ημέρες, το υπουργείο Πολιτισμού, αλλά και το υπουργείο Ναυτιλίας, έχουν βρει… αρχαιολογικού ενδιαφέροντος σημεία στο Ελληνικό, αλλά και στο λιμάνι του Πειραιά. Η κυβέρνηση, μάλιστα, «μάχεται» προκειμένου ένα μεγάλο κτήριο σε προβλήτα που ανήκει πλέον στην κινεζική Cosco να αποδοθεί στο Δημόσιο και να γίνει… μουσείο Εναλίων Αρχαιοτήτων! Ταυτοχρόνως, σχεδόν κάθε κτήριο του παλιού και εγκαταλειμμένου αεροδρομίου του Ελληνικού έχει χαρακτηριστεί ως «διατηρητέο» και μνημείο -σε λίγο να κηρύξουν και τον διάδρομο προσγείωσης διατηρητέο, επειδή εκεί προσγειώθηκε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1974 για να αποκαταστήσει την Δημοκρατία!
Πέραν αυτών και σε άλλες μεταρρυθμίσεις το σαμποτάζ πάει… σύννεφο: η κυβέρνηση, για παράδειγμα, αναγκάστηκε να απελευθερώσει στην μισή Ελλάδα για τον μισό χρόνο την λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές, ωστόσο έρχεται με εφαρμοστικό νόμο να πετάξει την μπάλα στις περιφέρειες, ώστε οι κατά τόπους περιφερειάρχες να… μην συνυπογράψουν την απόφαση και να μην εφαρμοστεί ο νόμος! Επίσης, η κυβέρνηση επίσης αναγκάστηκε να νομοθετήσει την απελευθέρωση πώλησης βρεφικού γάλακτος και μιας σειράς φαρμάκων στα σούπερ μάρκετ, ωστόσο ουδέν φαρμακευτικό προϊόν έχει προστεθεί στα ράφια τους. Κι αυτό επειδή τα συναρμόδια υπουργεία έχουν… αφήσει στο συρτάρι τους εφαρμοστικούς νόμους, διασφαλίζοντας τη συνέχιση των συντεχνιακών συμφερόντων των φαρμακοποιών -που είχαν μετατρέψει τα φαρμακεία τους σε «εκλογικά κέντρα του ΣΥΡΙΖΑ» – όπως δήλωνε πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 ο πρόεδρός τους, Κώστας Λουράντος! Πέραν αυτών, όλες οι εκκρεμείς μεταρρυθμίσεις από προηγούμενες κυβερνήσεις έχουν κι αυτές ακυρωθεί: υποτίθεται πως κάποιος επιχειρηματίας, με μία απλή γνωστοποίηση στον δήμο, θα διασφάλιζε τις απαραίτητες άδειες για να ξεκινήσει την λειτουργία της επιχείρησής του! Ωστόσο, παρότι στα χαρτιά αυτό ισχύει, στην πραγματικότητα χρειάζονται… χαρτιά και έγγραφα με το κιλό, αφού η γραφειοκρατία ζει και βασιλεύει και τίποτα δεν έχει αλλάξει. Ενώ, φυσικά, ουδέποτε απελευθερώθηκε το επάγγελμα του ιδιοκτήτη ΤΑΞΙ, παρότι έχει νομοθετηθεί εδώ και πέντε χρόνια, ενώ το ίδιο ισχύει και για την κλειστή κάστα των ιδιοκτητών φορτηγών αυτοκινήτων Δημοσίας Χρήσεως. Αυτά είναι μερικά μόνο από τα παραδείγματα που δείχνουν ότι η Ελλάδα δεν κάνει τίποτα για να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της, να κάνει ευέλικτη την οικονομία της και να πάρει μπρος. Και δεν πρόκειται να κάνει τίποτα -όσο, τουλάχιστον, αυτή η κυβέρνηση παραμένει στην εξουσία. Θα κόβονται μόνο μισθοί και συντάξεις και θα αυξάνονται οι φόροι, ώσπου να φτάσουμε στην… πραγματική Σοβιετία και να τρέχουμε όλοι στα «δημόσια συσσίτια». Αυτά για τα οποία τώρα περηφανεύονται…
