Τις λευκές τις πεταλούδες τις καρφώνουν οι Ιούδες
και το κόκκινο ζουζούνι το καρφώνουνε οι σπιούνοι…
ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (BAR-BAR), ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ
Μια φορά κι έναν καιρό
ένα έντομο μικρό,
ένα έντομο πιστό,
αγαπούσε τον Χριστό.
Ένα ασπρόμαυρο ζουζούνι,
ένα ασπρόμαυρο μαμούνι,
που ήθελε να βάλει χρώμα
στο ασπρόμαυρό του σώμα.
Μια και δυο λοιπόν τραβά
εκεί ψηλά στο Γολγοθά
και ζητούσε απ’ τοn Χριστό,
που ήταν πάνω στο σταυρό:
Πες μου χρώμα πού θα βρω;
Ο Χριστούλης δεν διστάζει,
κατακόκκινο αίμα στάζει
στο ζουζούνι το μικρό,
κόκκινο αίμα θεϊκό.
Κι από τότε η Πασχαλίτσα,
μαυροκόκκινη μπαλίτσα,
δρόμο αφήνει, δρόμο παίρνει,
την Ανάσταση μας φέρνει.
Έλα Πασχαλίτσα μας,
έλα στην αγκαλίτσα μας,
έλα στην αγκαλιά μας
και κρύψου στην καρδιά μας.
Τις λευκές τις πεταλούδες
τις καρφώνουν οι Ιούδες
και το κόκκινο ζουζούνι
το καρφώνουνε οι σπιούνοι.
Είναι αλήθεια κι όχι ψέμα.
Χρώμα αποκτάς με αίμα.
