Ο υφυπουργός Αθλητισμού, Σταύρος Κοντονής καλείται να πάρει γενναίες αποφάσεις, απαιτώντας άμεση εξυγίανση στο χώρο του ποδοσφαίρου και όχι να καταφύγει σε μεσοβέζικες λύσεις διακόπτοντας μόνο τη διοργάνωση του Κυπέλλου Ελλάδος
ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΔΑΡΣΙΝΟ
ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗ ΤΗΣ «ΩΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ»
Τακτικά, στρατηγικά, η κίνηση του Σταύρου Κοντονή να διακόψει οριστικά τη διοργάνωση του Κυπέλλου Ελλάδος για τη σεζόν 2015-16, μπάζει. Έχει κενά, προκαλεί προβλήματα, φθορά και αδικία σε βάρος των ομάδων οι οποίες είναι πιο δεκτικές στο ν’ ανεχτούν τέτοιες συνέπειες. Η ΑΕΚ και ο Ατρόμητος για παράδειγμα. Ο υφυπουργός λειτούργησε με ένα απλό σκεπτικό: Από την παύση του Κυπέλλου Ελλάδος φθείρεται κυρίως η ΕΠΟ, ως μοναδική διοργανώτρια του θεσμού. Το πλήγμα είναι ηθικό, οικονομικό και αγγίζει εκεί που πονάει την Ομοσπονδία, στην οργανωτική ικανότητα, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο το «πάτημα» στις αντιπολιτευτικές δυνάμεις για να κάνουν πάρτι απέναντι στα υπόδικα μέλη του Δ.Σ. και άλλων στελεχών, τα οποία μιλούν μόνο εξ ονόματος Γκιρτζίκη, μίας προσωπικότητας η οποία υπολείπεται σε δημοτικότητα ακόμα και από τον… Γιώργο Παπανδρέου. Μόνος σημαντικός σύμμαχος της ΕΠΟ είναι για κάποιο λόγο ο ΟΣΦΠ. Αλλά και πάλι η αρωγή του προέρχεται μόνο μέσω επικοινωνιακών εργαλείων και όχι άμεσα από την ΠΑΕ του Βαγγέλη Μαρινάκη.
Στην πραγματικότητα όμως δεν αποτελεί τελειωτικό χτύπημα στο σημαντικότερο εργαλείο των κατά καιρούς δικτατόρων του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Σταύρος Κοντονής στην ουσία βρέθηκε σε θέση τετ-α-τετ και σημάδεψε δοκάρι. Τουλάχιστον στο επικοινωνιακό επίπεδο έχασε την πλειοψηφία του κόσμου καθώς οι περισσότεροι θα περίμεναν άμεση διακοπή όλων των ποδοσφαιρικών διοργανώσεων: Ακόμα και αυτής του πρωταθλήματος, η οποία οδηγεί στο Champions League και στα 20+ εκατομμύρια ευρώ.
Τώρα ο Κοντονής βασίζεται στην επικοινωνιακή δύναμη των ΠΑΟ, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ. Και εκεί είναι τα δύσκολα. Οι «πράσινοι» μετά το κλείσιμο της Θύρας 13 από τον Ζακυνθινό υφυπουργό δεν θέλουν να τον δουν ούτε ζωγραφιστό. Παράλληλα ο Γιάννης Αλαφούζος επί σειρά μηνών υπονόμευε την προσπάθεια του Κοντονή, ίσως και τη δική του, με ατσούμπαλες δηλώσεις και τοποθετήσεις, καθώς αδυνατούσε να κρατήσει υπό τον έλεγχό του τους οπαδούς της ομάδας του, από τη στιγμή που αυτή αδυνατούσε να κάνει πορεία πρωταθλητισμού. Στον ΠΑΟΚ πάλι ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν. Οι Θεσσαλονικείς δεν υπακούν σε κανέναν θεό ή δαίμονα. Ο Ιβάν Σαββίδης είναι σε χειρότερη μοίρα από αυτή του Γιάννη Αλαφούζου. Έχει επενδύσει πολλά περισσότερα χρήματα και σε υποδομές και σε έμψυχο υλικό, με τους οπαδούς της ομάδας του να μην αντιλαμβάνονται το μέγεθος του ανοίγματος, λειτουργώντας παντελώς αυτόνομα και κατά βάση εναντίον της ομάδας τους. Στην ΑΕΚ πάλι υπάρχει εκνευρισμός. Ναι μεν άπαντες επιθυμούν την ανατροπή του καθεστώτος της ΕΠΟ, παρ’ όλα αυτά οι «κιτρινόμαυροι» οπαδοί δεν βλέπουν με καθόλου καλό μάτι τον Κοντονή και την διακοπή του Κυπέλλου, καθώς θεωρούν πως η ομάδα τους ήταν το φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Αφήνουν πολύ εύκολα το συναίσθημά τους να τους κυριέψει καθώς πιστεύουν υποσυνείδητα πως δεν πρόκειται ν’ αλλάξει ποτέ και τίποτα στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ο Κοντονής προσπάθησε να κρατήσει ισορροπίες, δημιουργώντας παράλληλα όμως μία ανεπανάληπτη ένταση στην ταχύτητα των δεικτών του ρολογιού. Το χρονόμετρο της βόμβας μετρούσε αντίστροφα με την ώρα μηδέν να οριοθετείται τον προσεχή Οκτώβριο, λόγω των εκλογών της ΕΠΟ. Μετά τη διακοπή του Κυπέλλου τα πράγματα άλλαξαν ή τουλάχιστον δείχνουν ν’ αλλάζουν. Το ρολόι αγγίζει πλέον την ενδέκατη ώρα, εντελώς πρώιμα και χωρίς να είναι ξεκάθαρο αν η συμμαχία μπορεί να καθαιρέσει τη διοίκηση της ΕΠΟ προσδοκώντας στα επιθυμητά αποτελέσματα. Τουλάχιστον σε νομικό επίπεδο κάτι τέτοιο είναι μάλλον περίπλοκο.
Το συμπέρασμα κοιτώντας τη γενικότερη εικόνα είναι ξεκάθαρο. Η διακοπή όλων των ποδοσφαιρικών διοργανώσεων θα προκαλούσε μεγαλύτερη φθορά τόσο στην ΕΠΟ όσο και στους ιδιοκτήτες των ομάδων, ωθώντας τους στο να πάρουν και αυτοί μία απόφαση, κάνοντας αρκετά βήματα πίσω, αφήνοντας το συμφέρον και τους εγωισμούς στην άκρη. Δυστυχώς για τον Σταύρο Κοντονή, η Κυβέρνηση έχει χάσει σε δύναμη και δημοτικότητα, ενώ σε συνδυασμό με τα άλλα σοβαρά ζητήματα του τόπου, δεν θα άντεχε το πολιτικό κόστος. Ίσως γι’ αυτό τον λόγο κατόπιν συνεννόησης με τον Αλέξη Τσίπρα, πήρε τη μοναδική απόφαση που θα μπορούσε να πάρει, διατηρώντας μία απόσταση μεταξύ όλων των πλευρών.
Κοντολογίς, η Πολιτεία χάραξε τον δεσμό και ζητά από κάποιους με δεμένα χέρια να τον λύσουν ή να τον κόψουν με τα δόντια.
