Στο σούπερ μάρκετ γνωριστήκαμε και μες στα ψώνια ψωνιστήκαμε, δυο ξένοι είμαστε όταν μπήκαμε και γίναμε ένα, όταν βγήκαμε…
ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (BAR-BAR), ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ
Σε δυο καλάθια όλα τα στοιβάζαμε
και όνειρα ανάμεσά τους βάζαμε,
αφού ό,τι ένας-ένας αγοράζαμε,
σε λίγο οι δυο μαζί το δοκιμάζαμε.
Κάνε τα άνετα τα ψώνια σου
– τυρί εγώ στα μακαρόνια σου.
Θαύμα ό,τι πήραμε και ξέρε το:
Το σούπερ μάρκετ είναι εξαίρετο.
Όλα μας ήλθαν πολύ τέλεια:
δώρα, χαρές και πολυτέλεια.
Πολλά κερδίσαμε, δεν χάσαμε
κι ούτε τα στέφανα ξεχάσαμε.
Το σούπερ μάρκετ είναι κλήρωση,
που οδηγεί στην ολοκλήρωση:
Αγάπη, όνειρα, συσπείρωση
και πιθανή και η αποκλήρωση.
Το σούπερ μάρκετ είναι τέλειο μαγαζί,
αφού διαλέγεις και διαλέγεσαι μαζί.
Το σουπερμάρκετ είναι τέλειο μαγαζί,
αφού ψωνίζεις και ψωνίζεσαι μαζί.
Αχ σούπερ μάρκετ… Τ’ όνομά σου είναι ΖΩΗ.
Αρχικό κείμενο: 21-8-1995, τελικό κείμενο: 30-9-2008
* Επειδή έτσι που πάμε σε λίγο δεν θα υπάρχουν σούπερ μάρκετ, λόγω ελλείψεως πελατών, σας προσφέρω σήμερα αυτό το τραγούδι που έγραψα με μουσική Λουκιανού Κηλαηδόνη, το οποίο τραγούδησε ο ίδιος σε μια τηλεοπτική μου επιθεώρηση το 1995. Αρκετά χρόνια αργότερα ο Λουκιανός μου ζήτησε να προσθέσω στίχους, γιατί είχε κουβεντιάσει με το μεγάλο μας βάρδο, τον Δημήτρη Μητροπάνο, που είχε ενθουσιαστεί και ήθελε να το τραγουδήσει. Τι κρίμα… Έφυγε από τον κόσμο μας πρώτος. Ποιος ξέρει, μπορεί να τον ακολουθήσει και το σούπερ μάρκετ στον ουρανό.
