Τα λουλούδια στη δημοτική ποίηση
«Τώρα είναι Μάης κι Άνοιξη, τώρα είναι Καλοκαίρι, / τώρα φουντώνουν τα κλαδιά κι ανθίζουν τα λουλούδια, / τώρα κι ο ξένος βούλεται στον τόπο του να πάγει…» ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΥΓΕΡΙΝΟ ΑΝΔΡΕΟΥ, ΔΙΚΗΓΟΡΟ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΗ, ΠΟΙΗΤΗ Στενότατος υπήρξε ανέκαθεν ο δεσμός της λαϊκής ψυχής και των λουλουδιών, των αείχρονων ωραίων συμβόλων του κάλλους, της αγιότητος, της ημερότητος, της αρμονίας και της χαράς, με τα οποία τελειούται…